Dane dotyczą okresu od stycznia do kwietnia 2020 roku – wtedy też wskaźniki przypadków zachorowań na COVID-19 wśród białych osób poniżej 25. roku życia były o 1,5 razy niższe niż wśród młodych Azjatów i o 2,5 razy niższe niż wśród osób czarnoskórych oraz rdzennych mieszkańców Wysp Hawajskich. Dysproporcja ta była szczególnie widoczna pomiędzy młodymi białymi a Latynosami – ci drudzy chorowali na COVID-19 aż 4 razy częściej – oraz pomiędzy białymi a rdzennymi mieszkańcami USA – Indianie chorowali 4,6 razy częściej. Od kwietnia 2020 roku dysproporcje się zmniejszyły, nadal jednak – ogólnie w całym roku 2020 – młodzi Latynosi chorowali 1,5 razy częściej niż przedstawiciele młodzieży rasy białej, Indianie – 1,7 razy częściej, a mieszkańcy Hawajów/wysp Pacyfiku – 2,3 razy częściej.
Skąd wynikają różnice we wskaźnikach zachorowań?
Jak wskazują autorzy raportu CDC, osoby pochodzące z mniejszości etnicznych i rasowych często pracują w zawodach, które nie pozwalają na pozostawanie w domu, pracę zdalną. Częściej też mieszkają w gospodarstwach wielopokoleniowych, a to zwiększa ryzyko zachorowania. CDC zaznacza również, że różnice mogą być jeszcze większe niż te podane, z powodu różnej dostępności testów dla młodzieży rasy białej i mniejszości etnicznych i rasowych.
W badaniu przeanalizowano ponad 690 000 przypadków zachorowań na COVID-19 wśród Amerykanów poniżej 25. roku życia w 2020 roku. Dane pochodziły z 15 stanów i ze stolicy kraju – Waszyngtonu, a nie całego państwa, ponieważ tylko na niektórych obszarach do dokumentów wpisywano rasę czy pochodzenie danego pacjenta zakażonego SARS-CoV-2.
Czytaj też:
Nowy objaw koronawirusa. Prof. Andrzej Matyja: Zgłasza się też coraz więcej młodych ludzi