Łupież kojarzymy przede wszystkim z nadmiernym złuszczaniem się skóry głowy – ten rodzaj łupieżu najczęściej wskazuje na infekcję grzybiczą. Łupież różowy Giberta jest chorobą o domniemanej etiologii wirusowej. Co to oznacza? Badania serologiczne próbek wykazały obecność wirusów. Co więcej, przebieg choroby wskazuje na istnienie tzw. okresu wylęgania – początkowo występuje pojedyncze, wyraźnie ograniczone ognisko choroby, a następnie dochodzi do uogólnionego wysiewu zmian skórnych.
W większości przypadków na początek łupieżu Giberta wskazuje tzw. blaszka macierzysta, czyli kilkucentymetrowa plama o różowym zabarwieniu, która złuszcza się w części obwodowej. Po kilku dniach następuje wysiew licznych medalionowych zmian na tułowiu oraz dosiebnej części kończyn górnych i dolnych. Zwykle zmiany skórne lokalizują się na klatce piersiowej, plecach, szyi, brzuchu, ramionach i udach. U niewielkiego odsetka pacjentów objawy łupieżu różowego Giberta są widoczne również na skórze twarzy.
Łupież różowy Giberta – jakie są jego przyczyny?
Łupież różowy Giberta po raz pierwszy został rozpoznany przez dermatologa Camille Melchiora Giberta. Jest chorobą, której przyczyny nie zostały poznane. Jak już zostało wspomniane, choroba ta jest łączona z czynnikami infekcyjnymi. Na etiologię wirusową wskazują m.in. takie rzeczy jak:
- sezonowy wzrost zachorowań na łupież różowy Giberta,
- pojawienie się objawów łupieżu różowego Giberta po ustąpieniu objawów infekcji górnych dróg oddechowych,
- przypadki wystąpienia łupieżu różowego Giberta u osób z otoczenia chorego.
Różowy łupież Giberta ustępuje samoistnie i rzadko nawraca – większość pacjentów zyskuje trwałą odporność, co również wskazuje na wirusową etiologię choroby. Wyniki niektórych badań wskazują, że łupież różowy Giberta może mieć związek z zakażeniem wirusem herpes simplex 7 (HHS7).
Łupież różowy Giberta może powodować pewne trudności diagnostyczne. W przypadku łupieżu Giberta niezbędne jest rozpoznanie różnicowe, które obejmuje inne dermatozy np. grzybicę powierzchniową skóry i łuszczycę.
Jakie objawy daje łupież różowy Giberta?
Do objawów łupieżu różowego Giberta zaliczamy:
- powstanie na skórze blaszki macierzystej w postaci różowej plamy o średnicy kilku centymetrów, która złuszcza się w części obwodowej,
- uogólniony wysiew wykwitów po 6-10 dniach od momentu pojawienia się blaszki macierzystej –zmiany skórne, które wskazują na łupież różowy Giberta, mają postać czerwonych plam o medalionowym lub okrągłym kształcie.
Charakterystyczny dla łupieżu różowego Giberta jest brak świądu, który występuje jedynie u niewielkiego odsetka chorych, głównie u dzieci, i nie jest bardzo nasilony.
Choroba ta najczęściej dotyka osoby w wieku od 10 do 35 lat. dotka Okres trwania choroby to najczęściej 4-6 tygodni. Jednak u niektórych pacjentów objawy mogą utrzymywać się nawet do 8 tygodni.
Niekiedy w przebiegu łupieżu Giberta stwierdza się m.in.:
- powiększenie węzłów chłonnych,
- podwyższenie temperatury ciała,
- ból głowy,
- ból mięśni i stawów,
- objawy ze strony układu pokarmowego.
Przebieg i leczenie łupieżu różowego Giberta
Łupież Giberta zwykle nie wymaga leczenia. Zmiany skórne ustępują samoistnie. U pacjentów z łupieżem różowym Giberta rzadko występują powikłania choroby. Dermatoza ta może być jednak niebezpieczna dla ciężarnych. W ciąży łupież różowy Giberta może prowadzić do różnorakich powikłań. Jeśli np. pojawi się w pierwszym i drugim trymestrze ciąży, to może doprowadzić m.in. do poronienia oraz porodu przedwczesnego.
Leczenie farmakologiczne uwzględnia stosowanie leków przeciwhistaminowych i maści, jeżeli choroba powoduje świąd. W związku z łupieżem różowym Giberta rzadko stosowane są inne leki o działaniu ogólnym i miejscowym, tym samym na łupież różowy nie są stosowane m.in. leki przeciwwirusowe i antybiotyki.
Jak pielęgnować skórę, chorując na łupież Giberta?
W okresie choroby niezbędne jest unikanie długich kąpieli w gorącej wodzie, a także pamiętanie o odpowiedniej pielęgnacji skóry, która uwzględnia m.in. stosowanie delikatnych preparatów myjących i nawilżających.
Czytaj też:
Zbyt mało tej witaminy oznacza łysienie, łojotok i łupieżCzytaj też:
Badanie dermatologiczne – jak przebiega i kiedy warto je wykonać?
Źródła:
- S. Jabłońska, T. Chorzelski: „Choroby skóry. Dla studentów medycyny i lekarzy”. Wydanie V zmienione i uaktualnione; Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa 2002
- M. Dominiak, A. Wojciechowska, A. Jędrowiak, K. Tomaszewska, K. Kozak, A. Kaszuba: „Atypowa postać łupieżu różowego Giberta – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa”. Forum Dermatologicum 2017, tom 3, nr 2, 68–70
- D. Purzycka-Bohdan, A. Szczerkowska-Dobosz, P. Rogowska: „Łupież różowy Giberta – częsta dermatoza o łagodnym przebiegu”. podyplomie.pl