Badacze mówią nawet o „podpisie psychologicznym” osób, które mają predyspozycje do przyjmowania skrajnych postaw społecznych, politycznych lub religijnych i popierają przemoc w imię ideologii. Badanie opublikowano na łamach „Philosophical Transactions of the Royal Society B”, jego autorami są naukowcy z Uniwersytetu Cambridge.
Dlaczego stajemy się skrajni?
Za takie skłonności ma odpowiadać połączenie pewnych cech osobowości ze sposobem, w jaki mózg przyjmuje informacje. Do tych cech należą m. in. gorsza pamięć robocza oraz wolniejsze strategie percepcyjne, takie jak nieuświadamiane przez człowieka przetwarzanie bodźców, np. koloru czy kształtu. Osoby skłonne do ekstremistycznych poglądów są też impulsywne i pożądają nowych doznań.
W badaniu wyjaśniono również, co leży u podstaw konserwatyzmu politycznego i dogmatyzmu – ten ostatni wiąże się ze ściśle określonymi poglądami, których w danej osobie nie zdołają zmienić nawet dowody naukowe. Konserwatyzm ma, według badaczy, być powiązany z poznawczą ostrożnością – powolnym, dokładnym podejmowaniem decyzji, za to wśród liberałów mają dominować strategie szybsze i nie zawsze precyzyjne. Dogmatyzm to z kolei powolniejsze przetwarzanie dowodów percepcyjnych, połączone z impulsywnością. Ten, kto ma tendencję do skrajności – bez względu na to, czy popiera partie lewicowe czy prawicowe – stanowi połączenie „gorącego” poznania emocjonalnego z „zimnym” i powolnym przetwarzaniem podstawowych informacji. Te subtelne trudności ze złożonym przetwarzaniem myślowym mogą kierować niektóre osoby ku ekstremizmom, ponieważ podają one szybkie i gotowe odpowiedzi w „gorący”, pełen emocji sposób.
Czytaj też:
Jak rozmawiać o polityce z bliskimi, którzy mają inne poglądy?