Trądzik piorunujący to choroba skóry, która najczęściej przyjmuje ciężką postać. Choroba zaczyna się nagle i bardzo szybko postępuje, stąd jej nazwa. Przyczyną są zaburzenia hormonalne, które najczęściej dotyczą chłopców w wieku dorastania. W przypadku takiego trądziku trzeba działać szybko, bo może on pozostawić po sobie blizny potrądzikowe.
Czym jest trądzik piorunujący?
Trądzik piorunujący to choroba skóry, odmiana trądziku zwyczajnego, ale o ciężkim przebiegu. Choroba rozpoczyna się nagle i szybko rozprzestrzenia, powodując ropne wykwity na skórze twarzy, szyi, ramion czy pleców. Bardzo często dotyczy nastolatków w okresie dojrzewania, kiedy w ich organizmach toczy się burza hormonalna.
Przyczyną trądziku piorunującego mogą być zaburzenia hormonalne, ale nie ma na to jednoznacznych dowodów. Być może rozwija się ona na skutek oporności na bakterie z rodzaju Propionibacterium acnes, a być może z powodu skłonności genetycznych. Niezależnie od tego, co wywołało chorobę, trzeba działać szybko, by nie tylko nie rozprzestrzeniła się za bardzo, ale też nie spowodowała trwałych uszkodzeń skóry.
Objawy trądziku piorunującego
Trądzik objawia się występowaniem ropnych lub martwiczych zmian na skórze. Skóra wokół nich jest czerwona, może być również ocieplona. Zmiany mają charakter rozlewający się i zajmują dużą powierzchnię skóry twarzy, szyi czy ramion. Mogą się nadkażać, na skutek czego na ich powierzchni powstają torbiele czy guzki.
Trądzik piorunujący jest rzadko spotykany, ale jeśli już wystąpi, to objawy mogą sięgnąć również dalej, zajmując nawet układ kostno-stawowy. Chorobie mogą towarzyszyć bóle kości czy stawów nieznanego pochodzenia i złe samopoczucie. Może doprowadzić także do zmniejszenia masy ciała oraz do powiększenia wątroby i śledziony.
Trądzik piorunujący a wyniki badań
Trądzik piorunujący może doprowadzić do pogorszenia wyników badań ogólnych. Najczęściej zdarza się, że u nastolatków, którzy zmagają się z tą chorobą, występuje leukocytoza, wysokie CRP (świadczące o stanie zapalnym w organizmie), a także niedokrwistość.
To kolejny argument przemawiający za tym, by jak najszybciej podjąć leczenie choroby, bo dotyczy ona nie tylko skóry, ale całego organizmu.
Leczenie trądziku piorunującego
Leczenie trądziku najczęściej polega na stosowaniu preparatów, które łagodzą zmiany skórne. Mają one charakter miejscowy, nanosi się je wyłącznie na te części skóry, które są objęte chorobą. Niekiedy wprowadzane są takie antybiotyki ogólnoustrojowe, jest to jednak uzależnione od indywidualnych uwarunkowań.
Do leczenia trądziku piorunującego wykorzystuje się glikokortykosteroidy oraz izotretynoinę. Następnie dermatolog obserwuje, jak pacjent reaguje na dane leczenie i wprowadza ewentualne zmiany.
Konsekwencje trądziku piorunującego
Trądzik piorunujący wymaga leczenia u dermatologa. Najlepiej udać się do specjalisty od razu, gdy wystąpią pierwsze objawy choroby. Lekarz obejrzy zmiany i dobierze odpowiednie leczenie, które pomoże opanować chorobę, zanim zbyt mocno się rozprzestrzeni. Ma to podwójne znaczenie: nie tylko ze względu na ryzyko uszkodzenia skóry, ale również na dyskomfort psychiczny.
Choroba bardzo obniża samoocenę i powoduje ogromne kompleksy, zwłaszcza wśród nastolatków, którzy przeżywają właśnie okres dojrzewania. Może doprowadzić do wycofania się ze społeczeństwa, wykluczenia z grupy rówieśniczej, a nawet do depresji. Z tego względu zaleca się jak najszybsze podjęcie leczenia, a jeśli trądzik piorunujący prowadzi do załamania psychicznego nastolatka, wizyty u psychologa.
Czytaj też:
Jak pozbyć się trądziku? Domowe sposoby i leczenie
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Wprost.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.