Jak odróżnić zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 od tego wirusem grypy?
Nie da się odróżnić go ani na podstawie badania przedmiotowego, ani na podstawie objawów. Typowe objawy są takie same: gorączka, bóle mięśni, kości, głowy, osłabienie, kaszel, ewentualnie śródmiąższowe zapalenie płuc.
Dlaczego niektórzy umierają, a innym udaje się wyzdrowieć?
Jak na razie mamy dane ograniczone, głównie z Chin, ale wśród grupy zmarłych dominuje wiek co najmniej 60-70 lat oraz przewlekłe choroby płuc i serca. Wirus wiąże się z receptorem ACE-2 i jest zapewne silniej wyrażony u ludzi dorosłych niż u dzieci oraz u osób chorych.
Narasta niepokój związany z nowym koronawirusem. Czy zasłużenie ma tak złą opinię?
Wirus SARS-CoV-2 jest 10-15 razy bardziej zjadliwy na obecnym etapie niż grypa, ale mniej niż SARS czy MERS. Główną przyczyną emocji jest to, że jest nowy, czyli ludzkość go nie zna, a wszystko, co nowe, budzi lęk. Masowe zachorowania mogą być poważnym problemem dla wszystkich aspektów życia i opieki zdrowotnej. Pamiętam jednak świńską grypę, która również początkowo wzbudziła ogromne emocje, a potem spowszedniała.
Jak długo może potrwać zagrożenie koronawirusem – wygaśnie, jak dzieje się to z grypą, czy będzie trwała dłużej?
Nie znamy jeszcze właściwości tego wirusa w ciepłym klimacie, ale biorąc pod uwagę jego pierwotne pochodzenie, czyli jaskinie i nietoperze, w suchym i ciepłym klimacie, raczej będzie przenosił się gorzej. Ocieplenie wiosenne w naturalny sposób może wpłynąć na zmniejszenie zachorowalności, chociaż pamiętajmy, że wirus świńskiej grypy zaatakował w maju i całe lato w pierwszym roku był aktywny. Biorąc pod uwagę aktualną sytuację epidemiologiczną, kilka aktywnych ognisk, to myślę, że wirus pozostanie z nami na wiele miesięcy...
Jak chronić się przed koronawirusem
-
często i dokładnie myć mydłem ręce pod bieżącą wodą,
-
unikać dotykania oczu,
- unikać dużych skupisk ludzkich.
Dr Paweł Grzesiowski, ekspert w dziedzinie profilaktyki zakażeń. Absolwent Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, doktor nauk medycznych, specjalista pediatra, immunolog, ekspert w dziedzinie profilaktyki zakażeń. W latach 1989 – 1998 asystent, potem adiunkt w Dziecięcym Szpitalu Klinicznym w Warszawie, następnie kierownik Zakładu Profilaktyki Zakażeń i Zakażeń Szpitalnych w Narodowym Instytucie Leków w Warszawie. Obecnie Dyrektor Centrum Medycyny Zapobiegawczej i Rehabilitacji w Warszawie oraz Prezes Fundacji Instytut Profilaktyki Zakażeń. Trener w dziedzinie jakości i bezpieczeństwa opieki zdrowotnej, współpracuje Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia. Wykładowca akademicki od 2001 r., m.in. na Wydziale Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Medycznego w Warszawie, w Studium Podyplomowym Prawa Medycznego Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Czytaj też:
Koronawirus. Choroby zakaźne a przymus bezpośredni – co mogą polskie władze?