Prawdopodobnie najważniejszym przypadkowym odkryciem w medycynie była penicylina. To antybiotyk stosowany w leczeniu chorób takich, jak angina, zapalenie płuc, powikłania ropne po zabiegach, kiła, czy rzeżączka. Penicylina jest substancją, której zastosowanie zrewolucjonizowało leczenie chorób zakaźnych. Jak doszło do jej odkrycia?
Musimy cofnąć się do 1928 r., kiedy to szkocki biolog, sir Alexander Fleming, pracował w swoim laboratorium w Londynie. Badał wtedy wymazy od pacjentów, szukając bakterii, które wywołują choroby. W tym celu dokładnie oglądał próbki na tzw. szalkach Petriego – okrągłych szklanych pojemniczkach z płaskim dnem. Często sztucznie zwiększał ich temperaturę, by bakterie szybciej się namnażały.
Wybierając się w sierpniu na urlop, badacz postanowił jednak pozostawić szalki z gronkowcem w temperaturze pokojowej. Chciał sprawdzić, jak zachowają się przed dłuższy czas, ponieważ pisał wtedy pracę naukową o tych bakteriach.