Cesarskie cięcie to operacyjne zakończenie ciąży. Wiele mam obawia się porodu naturalnego, wokół którego narosło wiele mitów. Poród trwa długo, boli, ma nieprzewidywalny przebieg. Może różnie się potoczyć, spowodować rozmaite powikłania, dlatego wiele kobiet decyduje się na cesarkę na życzenie.
To operacja, której przebieg jest przewidywalny i która pozwala wydać dziecko na świat bez udziału rodzącej. Jednak to rozwiązanie niesie również szereg możliwych zdrowotnych komplikacji. Co trzeba wiedzieć o cesarce?
Czym jest cesarskie cięcie?
Cesarskie cięcie to operacja, w czasie której lekarz przecina powłoki brzuszne, macicę, po czym wydobywa dziecko i łożysko. Operacja trwa kilkadziesiąt minut, a kobieta w tym czasie jest przytomna.
Przed operacją zostaje znieczulona podpajęczynówkowo, dzięki czemu nie czuje niczego od klatki piersiowej w dół – aż do stóp. Widzi jednak co się dzieje i słyszy, co mówią do niej lekarze. Po wydobyciu noworodka dostaje maluszka na klatkę piersiową, by móc się z nim przywitać. Jest więc w pełni świadoma momentu narodzin swojego dziecka.
Konsekwencje porodu operacyjnego
Poród operacyjny niesie szereg zagrożeń dla matki i dziecka. Mimo że uważany jest za łatwiejszy i bezbolesny, nie jest to prawdą. W czasie operacji może dojść do krwawienia, uszkodzenia macicy czy pęcherza moczowego.
Po operacji kobieta ma trudności z poruszaniem się i schylaniem, a rana na brzuchu powoduje ogromne dolegliwości bólowe. Nie trwają one długo – najczęściej po kilku dniach kobieta jest już w stanie normalnie funkcjonować. Rana jednak goi się o wiele dłużej, najczęściej kilka tygodni. Wymaga odpowiedniej pielęgnacji, by w jej obrębie nie doszło do nadkażenia bakteryjnego.
Konsekwencje ponosi również maluszek. Dziecko, które zostaje nagle wyrwane z bezpiecznego środowiska, jest oszołomione. Z cichego brzucha mamy trafia na salę operacyjną, w której są ostre światła jarzeniowe i dużo ludzi. Nie przechodzi przez kanał rodny, nie zostaje więc skolonizowane dobrymi bakteriami. Może być bardziej podatne na infekcje, zwłaszcza na choroby układu oddechowego.
Wskazania do operacji
Cesarskie cięcie jest operacją, która powinna być wykonywana w wyraźnie określonych sytuacjach. Wskazaniami do porodu drogą operacyjną są:
- wady wzroku
-
nadciśnienie tętnicze
- choroby układu krążenia
- choroby układu nerwowego
- choroby kręgosłupa
- zatrucie ciążowe (gestoza)
- makrosomia płodu (waga powyżej 4,5 kg)
Istnieją również wskazania, które sugerują nagłe przeprowadzenie cesarskiego cięcia. Są nimi zanikające tętno dziecka, zielone wody płodowe, odklejenie łożyska.
Połóg po cesarce
Po cesarskim cięciu kobieta przechodzi normalny połóg, który pojawia się również po porodzie fizjologicznym. Trwa on do 6 tygodni, a mama powinna w tym czasie prowadzić oszczędzający tryb życia. Macica musi obkurczyć się i wydalić pozostałości (np. skrzepy) w postaci odchodów połogowych. Dolegliwości pojawiają się nie tylko ze strony brzusznej (obkurczanie macicy może powodować lekkie skurcze przypominające ból miesiączkowy), ale również rany pooperacyjnej.
Rana goi się przez kilka tygodni. Początkowo jest mocno czerwona, z czasem zaczyna blednąć. Wymaga codziennej pielęgnacji: mycia jej szarym mydłem oraz osuszania ręcznikiem papierowym.. Wskazane jest również wietrzenie rany i niezasłanianie jej ubraniami wykonanymi ze sztucznych materiałów.
Jeśli blizna jest płaska i nie dzieje się przy niej nic złego, kobieta szybko wraca do formy. Jeśli w obrębie rany pojawia się zaczerwienienie i obrzęk i zaczyna sączyć się z niej wydzielina, konieczna jest pilna wizyta na izbie przyjęć w szpitalu położniczym. Mogło dojść do nadkażenia rany, co wymaga antybiotykoterapii.
Czytaj też:
Oksytocyna – hormon, który odpowiada za przebieg poroduCzytaj też:
Siara. Pierwsze mleko mamy to naturalna szczepionka dla noworodkaCzytaj też:
Niepłodność laktacyjna. Czy w czasie karmienia można zajść w ciążę?