Badanie „Uwzględnienie transmisji aerozolu dla COVID-19 i zdrowia publicznego”, opublikowane niedawno w Risk Analysis, zawiera szereg dowodów na transmisję aerozolu, a także zalecenia dotyczące dalszych badań i komunikacji w zakresie zdrowia publicznego.
Do tej pory głównymi problematycznymi metodami przenoszenia były przenoszenie w terenie (kaszel i kichanie) oraz transport z rąk i z zainfekowanych powierzchni. Należy zwrócić większą uwagę na wdychanie aerozoli, które są małymi cząsteczkami, mogącymi pozostać w powietrzu i są zdolne do transportu na bliski i długi zasięg.
Bezobjawowi nosiciele
Doniesienia o bezobjawowych osobnikach zakażających COVID-19 ujawniają, że takie czynności jak normalne oddychanie, mówienie itp. wytwarzają małe kropelki, które można transportować, ponieważ osoby zdrowe prawdopodobnie nie kaszlą ani nie kichają regularnie.
Ponieważ cząsteczki aerozolu wytwarzane przez mówienie i oddychanie są tak małe, pozostają w powietrzu przez stosunkowo długi czas, zanim grawitacja przyciągnie je na ziemię. Pozwala to na ich transport na większe odległości. Badanie SARS-CoV-1 z 2006 r. wykazało, że cząstki o średnicy 1-3 μm pozostały zawieszone w powietrzu prawie bez końca, cząstki o wielkości 10 μm unosiły się 17 minut, a 20 μm zajęło 4 minuty, aby spaść na podłogę. Ostatnie badanie laboratoryjne wykazało, że wirus może pozostawać żywotny i zakaźny w aerozolach przez wiele godzin (pozostawał żywotny przez cały trzygodzinny czas trwania badania) i na powierzchniach nawet przez kilka dni.
Autorzy, Elizabeth L. Anderson, Paul Turnham, John R. Griffin i Chester C. Clarke, proponują następujące zalecenia dotyczące transportu aerozolu COVID-19:
-
Należy dane, aby zbadać stężenie, czas przeżycia i odległości transportu dla SARS-CoV-2 w postaci aerozolu przy różnych temperaturach i poziomach wilgotności.
-
Konieczne są dalsze badania stężeń w powietrzu i roli dawki w różnych częściach dróg oddechowych w postępie i nasileniu choroby.
-
Należy sprawdzić potencjał zanieczyszczenia aerozolami budynków, pomieszczeń i powierzchni, aby zapewnić podstawę protokołów odkażania.
-
Należy określić rolę działalności człowieka w potencjalnie generujących aerozolach zdolnych do przenoszenia SARS-CoV-2 zarówno w przestrzeni zamkniętej, jak i otwartej.
- Konieczne są dalsze badania odpowiednich środków w celu ograniczenia narażenia inhalacyjnego na małe aerozole (<5 μm) w budynkach, pokojach i powierzchniach, w których aerozole mogą się roznosić i osiadać.