W systematycznym przeglądzie, opublikowanym w The Lancet Psychiatry, zebrano wyniki z krótko- i długoterminowych badań osób hospitalizowanych z powodu ostatnich koronawirusów, a mianowicie SARS (zespół ostrej ostrej niewydolności oddechowej) w latach 2002-2004, MERS (zespół oddechowy na Bliskim Wschodzie) w 2012 r., a także COVID-19 w tym roku.
COVID-19 jest wywoływany przez wirusa SARS-CoV-2, rodzaj koronawirusa. Niektóre koronawirusy powodują jedynie łagodne objawy przeziębienia, ale SARS-CoV-2 może powodować ciężką chorobę układu oddechowego, podobnie jak SARS-CoV-1 (wirus związany z epidemią SARS w latach 2002-2004) i MERS-CoV, które spowodowały MERS w 2012.
Analiza wykazała, że co czwarta osoba hospitalizowana z powodu COVID-19 może doświadczyć majaczenia podczas choroby, co jest znanym problemem wśród pacjentów szpitalnych, co może zwiększyć ryzyko śmierci lub wydłużyć czas pobytu w szpitalu.
Skutki COVID-19 po powrocie do zdrowia nie są jeszcze znane, więc długoterminowe zagrożenia, takie jak zespół stresu pourazowego (PTSD), chroniczne zmęczenie, depresja i lęk, są oparte na badaniach SARS i MERS, które mogą, ale nie muszą dotyczyć również COVID-19.
Zdrowie psychiczne po pandemii
Dr Jonathan Rogers (UCL Psychiatry and South London and Maudsley NHS Foundation Trust), współtwórca badań, powiedział: „Większość osób z COVID-19 nie rozwinie żadnych problemów ze zdrowiem psychicznym, nawet wśród osób z ciężkimi przypadkami wymagającymi hospitalizacji, ale biorąc pod uwagę ogromne liczby osób chorujących, globalny wpływ na zdrowie psychiczne może być znaczny. Nasza analiza koncentruje się na potencjalnych zagrożeniach dla zdrowia psychicznego związanych z hospitalizacją z powodu zakażenia koronawirusem oraz na tym, jak warunki psychiczne mogą pogorszyć rokowanie lub powstrzymać ludzi przed powrotem do normalnego życia po wyzdrowieniu”.
Autorzy nowego artykułu przeanalizowali 65 badań recenzowanych i siedem ostatnich, które oczekują na recenzję, w tym dane od ponad 3500 osób, które miały jedną z trzech powiązanych chorób. Przegląd obejmował tylko wyniki od osób hospitalizowanych, a nie osób z łagodnymi objawami. Odkrycia obejmują zarówno ostre objawy podczas choroby, jak i długoterminowe wyniki od dwóch miesięcy do 12 lat.
Prawie co trzecia osoba hospitalizowana z SARS lub MERS kontynuowała rozwój zespołu stresu pourazowego w średnim okresie obserwacji wynoszącym prawie trzy lata, zwłaszcza jeśli mieli ciągłe problemy ze zdrowiem fizycznym. Wskaźniki depresji i lęku były również wysokie, około 15% rok lub dłużej po chorobie, a kolejne 15% również doświadczało pewnych objawów depresji i lęku bez rozpoznania klinicznego. Ponad 15% doświadczyło również chronicznego zmęczenia, wahań nastroju, zaburzeń snu lub zaburzeń koncentracji i pamięci.
W ramach badań zidentyfikowano również niektóre czynniki ryzyka związane z gorszymi wynikami w zakresie zdrowia psychicznego. Naukowcy odkryli, że martwienie się o tę chorobę wiązało się w dłuższej perspektywie z gorszym zdrowiem psychicznym, a pracownicy opieki zdrowotnej mieli gorsze długoterminowe wyniki w zakresie zdrowia psychicznego niż inne grupy, podczas gdy poprawa zdrowia fizycznego przewidywała lepsze zdrowie psychiczne w perspektywie długoterminowej.
Czytaj też:
Osoby otyłe powinny poddawać się kwarantannie dwa razy dłużej. Dlaczego?