Albinizm to choroba, która występuje rzadko i wokół której narosło wiele mitów. Kim są albinosi? Czy ludzie ci różnią się od innych, że są traktowani inaczej? Warto zrozumieć, czym jest albinizm i wiedzieć, jak się zachować, gdy spotkamy osobę, która cierpi na wrodzony brak melaniny. Życie albinosów nie należy do najłatwiejszych, a właściwa i ciepła reakcja ludzi z otoczenia może dodać im otuchy w codziennej walce z rzeczywistością.
Czym jest albinizm?
Albinizm to inaczej bielactwo uogólnione, choroba skóry, która objawia się niedoborem melaniny. Barwnik odpowiada nie tylko za kolor skóry, ale również włosów, brwi, tęczówek. Albinosi cierpią więc nie tylko ze względu na biały kolor karnacji – jasne są również ich włosy i oczy.
Prześladowania albinosów
W wielu kulturach albinosi traktowani są jako osoby niemal magiczne ze względu na swoją inność. W Afryce Wschodniej (m.in. w Tanzanii) albinosów traktuje się jako osoby wykluczone ze społeczeństwa. Ich choroba budzi lęk, strach i dyskryminację. Nie dość, że spotykają się z ostracyzmem i szykanami, to odseparowuje się ich od rodzin i reszty społeczności.
Albinosi są okaleczani, torturowani, zabijani. Zgodnie z danymi ONZ, w ciągu ostatnich 20 lat tylko w Tanzanii zabito 75 albinosów. Albinizm wzbudza tam skrajne reakcje, ponieważ kontrast między zdrowym Tanzańczykiem a chorującym na bielactwo uogólnione jest ogromny.
Gdy w rodzinie rodzi się białe dziecko, uważa się, że jest ono oznaką klątwy rzuconej przez ducha na cały ród. Wiara w czary w regionie jeziora Wiktorii wciąż jest silna, a świat sacrum i profanum mocno się tam przenikają.
Choroby nie da się ukryć, jest widoczna na pierwszy rzut oka. Chory ma jasną karnację i najczęściej blade, niebieskie bądź czerwone (od prześwitujących naczyń krwionośnych) oczy. Nie może wystawiać się na słońce, bo jego skóra szybko ulega poparzeniom i innym chorobom. Żyje więc w odosobnieniu i często w ukryciu.
Jeśli albinos nie zostanie poddany torturom lub zabity ze względu na muti (handel kończynami i organami w celach rytualnych, ponieważ w Afryce wciąż wierzy się, że części ciała albinosów mają czarodziejską moc), rzadko kiedy dożyje 30. roku życia. Umiera ze względu na choroby skóry spowodowane działaniem palącego słońca.
Choruje skóra, nie umysł
Szykanowanie albinosów jest dla nich krzywdzące i zwyczajnie okrutne. To ludzie, którzy mają chorą skórę, ale oprócz tego są zupełnie zdrowi. Mogą normalnie funkcjonować w społeczeństwie, nie różniąc się niczym od normalnych osób. Nie należy ich izolować ani wykluczać, a tym bardziej popierać takiego zachowania.
Przyczyny choroby
W cywilizacji zachodniej albinos rodzi się raz na 20 tysięcy urodzeń. W Afryce statystyki te są inne – w Tanzanii albinosem może być nawet 1 na 200 osób. To oznacza, że 40-milionowy kraj może zamieszkiwać nawet 200 tysięcy albinosów, mimo że wg oficjalnych danych jest ich około 10 tysięcy.
Przyczyną albinizmu jest mutacja genetyczna, która pojawia się, gdy dziecko otrzymuje uszkodzone geny od obojga rodziców.
Objawy bielactwa
W przypadku bielactwa uogólnionego dziecko rodzi się z półprzezroczystą skórą, przez którą prześwitują żyłki naczyń krwionośnych. Ma jasne włosy, brwi, blade tęczówki, które mogą mieć czerwony kolor.
Istnieje również bielactwo nabyte, które uwidacznia się w okresie dojrzewania bądź po osiągnięciu dorosłości. Na skórze pojawiają się wtedy jasne plamy, które sugerują problemy z wytwarzaniem melaniny. Stopniowo powiększają się i rozlewają, tworząc coraz większe skupiska jasnych miejsc. Oznaczają one obumieranie melanocytów, proces, którego nie da się odwrócić. Można jedynie zmniejszyć widoczność plam, korzystając z naświetlań pod specjalnymi lampami.
Choroby
Albinosi mają skrajnie wrażliwą skórę, która nie radzi sobie z promieniowaniem słonecznym. Bardzo szybko pojawiają się na niej uszkodzenia, pęknięcia, pęcherze, stany zapalne, dlatego chorzy powinni unikać słońca. W Afryce, gdzie żyje się głównie z rolnictwa, jest to skrajnie trudne, dlatego albinosi najczęściej zapadają tam na nowotwory skóry.
Oprócz chorób skóry, albinosi zapadają również na choroby oczu. Często dotykają ich także oczopląs czy fotofobia.
Czytaj też:
Najlepsza maść na oparzenia - jaka maść będzie dobra?Czytaj też:
Oczar wirgijski: Złoto Indian, które pomaga na rany i stany zapalne skóryCzytaj też:
Na co pomagają maść i krem z alantoiną? Właściwości i zastosowanie