W ciągu doby ślinianki wytwarzają od 0,5 do nawet 1 litra śliny. Ten fizjologiczny płyn pełni wiele ważnych funkcji. Odpowiada nie tylko za ułatwianie procesu trawienia pokarmów, ale również ochronę ustroju przed szkodliwymi patogenami wywołującymi różnego rodzaju infekcje. Nadmierne wydzielanie śliny jest naturalnym zjawiskiem w przypadku dzieci (do trzeciego roku życia), a także kobiet w ciąży (zwłaszcza pierwszym trymestrze). Często jednak nadaktywność ślinianek jest objawem chorobowym.
Ślinotok jako objaw refluksu i nowotworów
Ślinotok może pojawić się między innymi w przebiegu zaburzeń neurologicznych. Symptom ten bywa oznaką stwardnienia zanikowego bocznego, padaczki, mózgowego porażenia dziecięcego (MPD), udaru mózgu, choroby Parkinsona, a także innych problemów zdrowotnych, które powodują trudności w przełykaniu bądź wiążą się z brakiem kontroli nad mięśniami i mimiką twarzy. Na ślinotok uskarżają się na niego również pacjencji z refluksem żołądkowo-jelitowym. Ślinianki produkują więcej śliny, by w ten sposób zneutralizować kwasy, które cofają się z żołądka do przełyku, powodując dyskomfort.
Zaburzenia w pracy ślinianek towarzyszą też chorobom nowotworowym w obrębie jamy ustnej. Nadmierne ślinienie się bywa pierwszym objawem raka przełyku czy języka. U chorych zaobserwować można również inne niepokojące symptomy, na przykład trudności w przełykaniu pokarmów, nieprzyjemny zapach z ust, szczękościsk, częste zachłystywanie się, problemy z mówieniem, chrypka, utrata apetytu i spadek masy ciała.
Inne przyczyny ślinotoku
Ślinotok może wskazywać na infekcje w obrębie górnych dróg oddechowych wywołane przez wirusy lub bakterie (ostre zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie migdałków etc.). Często jest on efektem przyjmowania niektórych grup farmaceutyków, między innymi niesteroidowych leki przeciwzapalnych wykorzystywanych w leczeniu gorączki oraz dolegliwości bólowych o małym, średnim lub dużym nasileniu. Nadaktywność ślinianek, zwłaszcza w godzinach wieczornych bądź nocnych, niejednokrotnie wskazuje na obturacyjny bezdech senny.
Choroba ta polega na powtarzaniu się epizodów zatrzymania lub znacznego spłycenia oddechu. Dochodzi do nich bardzo często nawet kilkanaście razy w ciągu godziny. Powstają w wyniku zamykania światła dróg oddechowych. Schorzenie objawia się nie tylko zaburzeniami w funkcjonowaniu ślinianek, ale również chrapaniem, wzmożoną potliwością, zgagą, dusznościami, bólami w klatce piersiowej, kołataniem serca czy zwiększoną aktywnością podczas snu. Nieleczone zaburzenie prowadzi do wielu problemów zdrowotnych. Utrudnia wykonywanie codziennych czynności. Osłabia koncentrację. Sprzyja występowaniu apatii i depresji. Osoby cierpiące na bezdech senny są bardziej narażone na niewydolność układu krążenia, zawał serca oraz nadciśnienie tętnicze.
Jak radzić sobie ze ślinotokiem?
Nadmierne wydzielanie śliny może doprowadzić do rozwoju rozmaitych schorzeń w obrębie jamy ustnej i zwiększać ryzyko pojawienia się próchnicy. Dlatego nie należy bagatelizować problemu. W tym przypadku leczenie zależy od przyczyn zaburzeń w pracy ślinianek. By pozbyć się wstydliwej przypadłości, należy wyeliminować chorobę podstawową. W zminimalizowaniu ilości wytwarzanej śliny pomóc może również zmiana codziennych nawyków, na przykład rezygnacja ze spożywanie kwaśnych oraz ostrych pokarmów.
Czytaj też:
Odczuwasz poranny ból głowy? To może być objawem bezdechu sennegoCzytaj też:
Kwasica oddechowa – przyczyny, przebieg, objawy i leczenie