Zoofilia to zjawisko, za które w wielu krajach grozi kara pozbawienia wolności. W Polsce seksualne obcowanie ze zwierzętami także rozumiane jest jako rodzaj znęcania się nad nimi i podlega karze pozbawienia wolności nawet do 5 lat.
Czym jest zoofilia?
Zoofilia to zaburzenie, opierające się na zaspokojeniu potrzeb seksualnych z udziałem zwierząt. Może dotyczyć różnych zwierząt i różnych praktyk związanych z aktem seksualnym. Wyróżnia się zarówno zoofilię indywidualną, jak i grupową, do której zalicza się prostytucja z udziałem zwierząt. W historii opisywane były przypadki także specjalnej tresury zwierząt w celu wykonywania z nimi aktów seksualnych.
Zoofilia objęta jest społecznym tabu, dlatego brakuje danych informujących, jak duży jest to problem społeczny. W 1953 roku ogromne poruszenie wywołał Raport Kinseya – publikacja dotycząca zachowań seksualnych ludzi. Wynikało z niej, że co najmniej 8 procent ankietowanych osób miało przynajmniej jeden kontakt seksualny ze zwierzęciem. Raportowi zarzucano jednak nieścisłości i nierzetelność.
Zoofilia w historii
Wzmianki o aktach seksualnych ze zwierzętami występują już w starożytnych pismach. Z pism greckich historyków wynika, że były odnotowywane już w starożytnym Egipcie w V wieku p.n.e. Jak wynika z pism badaczy, obcowaniu seksualnemu ze zwierzętami mogły sprzyjać dwa zjawiska: sakralizacja zwierząt oraz wyobcowanie, jakie było związane z wypasem zwierząt na oddalonych od wiosek pastwiskach.
Seks ze zwierzętami od dawna był uważany za czyn haniebny i karalny. Już w starożytnej Mezopotamii takie akty seksualne były karane śmiercią. Obecnie w wielu krajach za zoofilię grozi kara pozbawienia wolności. W krajach skandynawskich, a także Francji czy Wielkiej Brytanii czyny te są szczegółowo opisane w kodeksach i surowo zabronione.
Polskie prawo
Polskie prawo także surowo reguluje kwestie dotyczące zoofilii. Znajdują się one zarówno w Kodeksie karnym, jak i w ustawie o ochronie zwierząt z 1997 roku. Zgodnie z art. 202 § 3 Kodeksu karnego "Kto w celu rozpowszechniania produkuje, utrwala lub sprowadza, przechowuje lub posiada albo rozpowszechnia lub publicznie prezentuje treści pornograficzne z udziałem małoletniego albo treści pornograficzne związane z prezentowaniem przemocy lub posługiwaniem się zwierzęciem, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8".
Art. 35 ustawy o ochronie zwierząt z kolei informuje, że za znęcanie się nad zwierzętami grozi kara pozbawienia wolności do 3 lat, a za czyny charakteryzujące się szczególnym okrucieństwem do 5 lat.
Aspekty psychologiczne
Zoofilia znajduje się w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10. Światowa Organizacja Zdrowia WHO scharakteryzowała ją jako zaburzenie preferencji seksualnych. Podobnie klasyfikuje ją Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne. Może ono współtowarzyszyć innym zaburzeniom np. sadyzmowi. Zaburzenie to wiąże się z przemocą – wykorzystywane seksualnie zwierzęta nie mogą odmówić człowiekowi kontaktu seksualnego. Są okrutnie traktowane, bite.
Osoby, które cierpią na zoofilię, często są wyobcowane społeczne. Nie przyznają się do swoich działań, mogą one budzić w nich lęk czy rozdrażnienie. Powoduje to eskalację napięcia psychicznego i może przyczyniać się do popełniania wciąż tym samych czynów.
Ze względu na niewielką ilość danych na temat zaburzenia, wciąż nie istnieje skuteczna terapia, która mogłaby je wyleczyć. Tymczasem jedynym sposobem wyleczenia zoofilii jest psychoterapia, która mogłaby dokładnie przeanalizować podłoże fascynacji kontaktami seksualnymi ze zwierzętami i spróbować je wyeliminować z życia.
Czytaj też:
Psychologia snu. Czy sny erotyczne ujawniają nasze podświadome pragnienia?