Psy dzielą to samo środowisko co ich właściciele i otrzymują prawie taki sam standard opieki zdrowotnej jak ludzie, zapewniając naukowcom wyjątkową okazję do zrozumienia starzenia się różnych gatunków. Podobnie jak ludzie, psy podążają podobnymi trajektoriami rozwojowymi, które prowadzą je do starości i z czasem stają się bardziej podatne na choroby związane z wiekiem. Jednak ich starzenie się na poziomie molekularnym jest bardziej skomplikowane – najpierw pies szybko się starzeje, a później proces ten spowalnia.
„Jeśli chodzi o stopień dojrzałości fizjologicznej rocznego psa, 9-miesięczny pies może mieć szczenięta. Na logikę – nie może mieć zaledwie siedmiu lat”, mówi starszy autor Trey Ideker z University of California, San Diego. „Zaskakujące jest to, ile lat ma ten roczny pies – jest jak 30-letni człowiek”.
Jak obliczyć wiek psa?
DNA ludzi i psów, koduje to, kim jesteśmy i nie zmienia się za bardzo w ciągu życia, jednak zmieniają się chemiczne znaki na DNA, zwane znakami metylacji. Ideker uważa te znaki za zmarszczki w genomie. „Myślę o tym bardzo podobnie, gdy patrzysz na czyjąś twarz i zgaduję jej wiek na podstawie zmarszczek, siwych włosów i innych cech” – mówi. „Są to tylko podobne rodzaje cech na poziomie molekularnym”.
Naukowcy przebadali 104 labradory, od tygodniowych szczeniąt po 16-letnie psy, z pomocą dwóch ekspertów od psów, Daniki Bannasch z University of California i Elaine Ostrander z National Institutes of Health. Porównali zmiany w schemacie metylacji do ludzi.
Porównanie ujawniło nową formułę, która lepiej pasuje do etapów życia psów i ludzi: wiek człowieka = wiek psa + 31 lat. W oparciu o nową funkcję 8-tygodniowy pies jest w przybliżeniu w wieku 9-miesięcznego dziecka, oboje są na etapie niemowlęcym, w którym szczenięta i niemowlęta rozwijają zęby. Średnia 12-letnia żywotność labradorów odpowiada również przewidywanej długości życia ludzi na świecie, 70 lat.
Koncentrując się na tlących się genach rozwojowych, zespół opracował zegar, który może mierzyć wiek i stany fizjologiczne u różnych gatunków, podczas gdy inne metody prognozowania wieku określające metylację sprawdzają się tylko u jednego gatunku. Ideker zauważył również, że przyszłe badania różnych ras psów o różnych długościach życia mogą zapewnić lepszy wgląd w nowy zegar biologiczny. Może on nie tylko służyć jako narzędzie do zrozumienia starzenia się różnych gatunków, ale może również służyć jako praktyka kliniczna dla weterynarzy do podejmowania proaktywnych kroków w leczeniu zwierząt.
Czytaj też:
Ten pies może kosztować nawet 2 mln dolarów. Poznajcie mastifa tybetańskiego!