W nowym badaniu naukowcy z Louisiana State University odkryli znaczące różnice w działaniu mózgu tych, którzy zachowują się spokojnie w obliczu zmian oraz tych, u których budzą one większy niepokój.
Eksperymenty na wróblach
Do swojego eksperymentu naukowcy wykorzystali 6 samic wróbli. W badaniu podstawiano im nowe, nieznane przedmioty obok miejsca z karmą. Był to m.in. czerwony brelok owinięty wokół naczynia z jedzeniem, zielone plastikowe jajko umieszczone na środku naczynia z jedzeniem czy migające światło nad nim.
Trzy z sześciu ptaków jadły karmę bez przeszkód, nie bojąc się zbliżyć do nowego przedmiotu. Pozostała część ptaków wydawała się być spłoszona i jeść bardzo ostrożnie. Ptaki te unikały naczynia z pożywieniem w obecności nieznanych obiektów.
Wyniki badań – strach powiązany z genami
Kilka tygodni po testach behawioralnych naukowcy zbadali ekspresję genów w czterech obszarach mózgu tych wróbli. Różnicę wykazywały trzy z czterech badanych obszarów mózgu. Geny, które ulegały ekspresji w hipokampie odważnych wróbli, różniły się od genów ulegających ekspresji w hipokampie nieustraszonych ptaków. Wykazały one na przykład o wiele więcej transkryptów receptora dopaminy 2, powiązanego z śmiałością i eksploracją nowego. Z kolei ptaki, które unikały nowych obiektów, miały więcej transkryptów genu receptora estrogenowego beta, który kojarzono z lękiem.
„Nasze badanie dostarcza interesujących i ważnych dowodów na to, że niektóre różnice w zachowaniu mogą być spowodowane ekspresją genów” – powiedziała profesor Christine Lattin z Wydziału Nauk Biologicznych LSU, która jest główną autorką artykułu opublikowanego dzisiaj przez PLOS ONE.
Czy tak samo dzieje się u ludzi?
„Strach przed nowymi rzeczami lub neofobia to problem, z którym zmagają się niektórzy ludzie. Zidentyfikowane przez nas neurobiologiczne receptory genów mogą pomóc innym naukowcom w opracowaniu leków zwalczających neofobię lub lęk nawet u naszego własnego gatunku” – powiedział Lattin.
Jak wykazali badacze, różnice w ekspresji genów w kluczowych obszarach mózgu mogą wyjaśniać, dlaczego niektórzy mniej boją się zmian niż inni.
Potrzebne oba typy osobowości
Badacze wyjaśniają, że większa odwaga może pomóc osobnikom znaleźć nowe źródła pożywienia, zbadać nowe obszary gniazdowania i pomóc im przystosować się do zmian w ich środowisku; ale strach może również pomóc chronić je przed niebezpiecznymi, nieznanymi rzeczami w ich otoczeniu. Stworzenia takie jak wróble domowe mogą uczyć się od siebie nawzajem, a występowanie obu typów osobowości w grupie może być powodem, dla których ten gatunek jest tak skuteczny w środowiskach zmienionych przez człowieka.
Czytaj też:
Zbyt duże ilości kofeiny mogą wywoływać stany lękowe i depresję