Respirator zaliczany jest do aparatury podtrzymującej podstawowe funkcje życiowe. Oprócz wspomagania i zastępowania oddechu w przypadku niewydolności układu oddechowego urządzenie to jest też powszechnie stosowane w anestezjologii, kiedy zachodzi konieczność zastosowania znieczulenia ogólnego. Wówczas pacjent jest intubowany i wentylowany mechanicznie.
Co to jest respirator?
Nowoczesna aparatura medyczna pozwala na podtrzymywanie funkcji życiowych pacjentów i tym samym ich leczenie w sytuacji, gdy kluczowe dla życia narządy nie funkcjonują w sposób prawidłowy. Jednym z takich urządzeń medycznych jest respirator, który skonstruowali Philip Drinker i Louis Shaw w1928 roku – tzw. żelazne płuca wytwarzały ujemne ciśnienie wokół klatki piersiowej i dzięki temu umożliwiały mechaniczną wentylację pacjenta. „Żelazne płuca” były pierwszym, skonstruowanym i doskonale działającym respiratorem, który przez wiele lat pozwalał na wentylację mechaniczną m.in. pacjentów chorych na Heinego-Medina, jednak pierwsze projekty tego urządzenia medycznego powstały dużo wcześniej – projekt respiratora przygotował Leonardo da Vinci, a opis jego działania przygotował w 1555 roku twórca nowożytnej anatomii Andreas Vesalius.
Pierwszy respirator, który działał na zasadzie wytwarzania ujemnego ciśnienia wokół klatki piersiowej, swoim wyglądem przypominał skrzynię, w której umieszczano pacjenta; na zewnątrz wystawała jedynie jego głowa. W takim urządzeniu niektórzy chorzy żyli przez wiele lat. Stosowane obecnie respiratory tłoczą gazy oddechowe bezpośrednio do płuc za pomocą rurki dotchawiczej. W tym przypadku wytwarzane jest dodatnie ciśnienie w płucach, dzięki czemu mogą być podtrzymywane funkcje oddechowe.
Jak działa respirator?
Zasada działanie respiratora nie jest skomplikowana. Urządzenie to za pomocą wprowadzonej do tchawicy rurki intubacyjnej tłoczy powietrze wprost do płuc niewydolnego oddechowo pacjenta, zapewniając mu możliwość przeżycia. Nowoczesne respiratory działają na zasadzie wytwarzania dodatniego ciśnienia w płucach; stosowane wcześniej „sztuczne płuca” działały od zewnątrz, wytwarzając ujemne ciśnienie wokół klatki piersiowej, dzięki czemu była ona uciskana i podnoszona.
Działanie nowoczesnych respiratorów, z których korzysta się na salach operacyjnych, na oddziałach intensywnej terapii oraz w przypadku pacjentów, który np. zapadli w śpiączkę lub z różnych powodów nie są w stanie samodzielnie oddychać, wymagają stałego zasilania. Obecnie dostępne są dwa rodzaje respiratorów, czyli respiratory elektryczne i pneumatyczne. Urządzenia te mogą być stosowane nie tylko w warunkach szpitalnych, ale także w domu, kiedy pacjent wymaga stałego lub okresowego wspomagania oddychania. Dzięki nowoczesnej technologii inteligentne respiratory wspierają oddychanie pacjentów leczonych w warunkach domowych oraz przebywających w hospicjach.
Respiratory to obecnie masowo wykupowane urządzenia. Pozwalają one na ratowanie zdrowia i życia pacjentów zakażonych koronawirusem, u których choroba ma ciężki przebieg. Wentylacja mechaniczna z zastosowaniem respiratora jest kluczowym elementem leczenia choroby, którą powoduje nowy koronawirus SARS-COV-2. W ciężkich przypadkach COVID-19 oprócz niewydolności oddechowej, która spowodowana jest przez zapalenie płuc, pojawia się także wysoka gorączka, suchy, duszący kaszel i odkrztuszanie krwi. Spora liczba zakażonych przechodzi chorobę bezobjawowo lub skąpoobjawowo, co oznacza, że mogą u nich występować jedynie lekkie objawy przypominające przeziębienie.
Czytaj też:
Międzynarodowy zespół psychologów zbada stresogenny wpływ koronawirusa