W najnowszym artykule naukowcy z Chin i Stanów Zjednoczonych informują o analizie elektronicznej dokumentacji medycznej pacjentów z COVID-19, którzy zmarli pomimo leczenia w dwóch szpitalach w Wuhan: Hanan Hospital i Wuhan Union Hospital między 9 stycznia a 15 lutego 2020 r., w chińskiej prowincji Hubei, epicentrum wybuchu COVID-19.
Osoby najbardziej zagrożone zgonem
„Największa liczba zgonów w naszej kohorcie to mężczyźni powyżej 50. roku życia z niezakaźnymi chorobami przewlekłymi” – stwierdzili autorzy. „Mamy nadzieję, że to badanie pokazuje powagę COVID-19 i podkreśla grupy ryzyka mężczyzn w wieku powyżej 50 lat z przewlekłymi schorzeniami współistniejącymi, w tym nadciśnieniem (wysokim ciśnieniem krwi), chorobą wieńcową serca i cukrzycą”.
Naukowcy zbadali dokumentację medyczną 85 pacjentów, którzy zmarli, i zapisali informacje na temat ich historii medycznej, ekspozycji na koronawirusa, dodatkowych chorób przewlekłych, które mieli (choroby współistniejące), objawów, wyników badań laboratoryjnych, wyników tomografii komputerowej i leczenia klinicznego. Następnie przeprowadzono analizy statystyczne.
Mediana wieku tych pacjentów wynosiła 65,8, a 72,9 procent stanowili mężczyźni. Ich najczęstszymi objawami były gorączka, duszność i zmęczenie.
Najgroźniejsze choroby współistniejące
Nadciśnienie tętnicze, cukrzyca i choroba wieńcowa były najczęstszymi chorobami współistniejącymi. Nieco ponad 80% pacjentów miało bardzo małą liczbę eozynofili (komórek zmniejszonych w ciężkich zakażeniach układu oddechowego) przy przyjęciu. Powikłania obejmowały między innymi niewydolność oddechową, wstrząs, zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) i arytmię serca. Większość pacjentów otrzymywała antybiotyki, leki przeciwwirusowe i glukokortykoidy (rodzaje sterydów). Niektórym podawano dożylnie immunoglobulinę lub interferon alfa-2b.
Naukowcy zauważyli: „Skuteczność leków, takich jak leki przeciwwirusowe lub immunosupresyjne przeciwko COVID-19, nie jest całkowicie znana. Być może naszą najbardziej znaczącą obserwacją jest to, że chociaż objawy oddechowe mogą rozwinąć się dopiero tydzień po prezentacji, to po ich wystąpieniu może wystąpić szybki spadek, na co wskazuje krótki czas między przyjęciem a śmiercią (średnio 6,35 dni) w naszym badaniu”.
Na podstawie swoich odkryć eozynofilopenia – nienormalnie niski poziom eozynofilów we krwi – może wskazywać na złe rokowanie. Naukowcy zauważyli również, że wczesny początek duszności może być wykorzystany jako objaw obserwacyjny dla objawów COVID-19. Ponadto zauważyli, że połączenie leków przeciwdrobnoustrojowych (leki przeciwwirusowe, antybiotyki) nie pomogło znacząco tym pacjentom. Większość badanych pacjentów zmarła z powodu niewydolności wielu narządów.
Czytaj też:
NA ŻYWO: Koronawirus w Polsce i na świecie. Najnowsze informacje z poniedziałku 6 kwietnia