Hipermobilność stawowa to schorzenie znane od czasów starożytnych. Opisywał je m.in. Hipokrates. Choroba ta może mieć negatywny wpływ nie tylko na same stawy, ale także cały organizm. Związane z tym schorzeniem objawy mogą utrudniać normalne funkcjonowanie.
Co to jest hipermobilność stawów?
Hipermobilność stawów to dość tajemnicze schorzenie, które powoduje wiele problemów zdrowotnych. Czasami nie mamy pojęcia, że możliwość nienaturalnego wyginania kończyn może być objawem choroby. Pierwsze wzmianki o hipermobilności stawowej dotyczą starożytnych Scytów i pochodzą z czasów Hipokratesa. Ten grecki lekarz, który uważany jest za jednego z prekursorów współczesnej medycyny, zaobserwował specyficzne problemy z niestabilnością stawów łokciowych i barkowych u łuczników, którzy nie byli w stanie oddawać celnych strzałów. Na kartach historii zapisało się wiele osób, których zdolności wskazują na hipermobilność stawów. Zaliczamy do nich m.in. artystów cyrkowych.
Hipermobilność stawów może być jednym z objawów schorzeń wrodzonych oraz ujawnić się na skutek np. urazu. Zespół hipermobilności stawów jest zaburzeniem w obrębie tkanki łącznej i ma związek m.in. z płcią – częściej diagnozowany jest u kobiet. Schorzenie to wiąże się nie tylko z nadmierną ruchomością stawów, ale towarzyszą mu również dość specyficzne objawy, które mogą ułatwić diagnostykę.
Przyczyny nadmiernej mobilności stawów
Hipermobilność stawów częściej jest schorzeniem wrodzonym. Dotyczy różnych stawów i może być dolegliwością dziedziczną. Bezpośrednią przyczyną nadmiernej ruchomości stawów są zaburzenia dotyczące tkanki łącznej, które diagnozowane są w przypadku wielu schorzeń m.in. o podłożu genetycznym. Na skutek nie do końca poznanych mechanizmów w tkance łącznej osób dotkniętych tą dolegliwością zaburzona jest synteza kolagenu, co powoduje, że stawy nie funkcjonują w prawidłowy sposób.
Choroba ta może dotyczyć tylko jednego lub wielu stawów, jednak zawsze prowadzi do nadmiernej ruchomości połączeń pomiędzy poszczególnymi elementami ludzkiego szkieletu. Nadmierna ruchomość stawów może mieć związek z pochodzeniem etnicznym oraz wiekiem. U Europejczyków diagnozowana jest zdecydowanie rzadziej niż np. u Azjatów.
Jak już zostało wspomniane, hipermobilność stawów może być zarówno wrodzona, jak i nabyta. W przypadku wrodzonych zaburzeń w budowie i funkcjonowaniu tkanki łącznej choroba ta bywa jednym z zespołu schorzeń, które mają podłoże genetyczne. Hipermobilność stawowa często diagnozowana jest m.in. u chorych na zespół Downa, zespół Whlersa-Danlosa i wrodzoną łamliwość kości.
Objawy hipermobilności stawów
Charakterystycznym objawem zespołu hipermobilności stawowej jest nadmierna ruchomość stawów, która przekracza obowiązujące normy. W związku z tym osoby chore mogą wykonywać ruchy, które są nienaturalne ze względu na budowę ludzkiego szkieletu. Hipermobilność stawowa pozwala m.in. wykonać szpagat bez wcześniejszych ćwiczeń rozciągających, nienaturalnie wyginać ręce w łokciach lub ramionach, a także zwiększa zakres ruchomości stawów kręgosłupa, stawów kolanowych, stawów skokowych, nadgarstków i stawów w palcach u rąk.
Oprócz zwiększonego zakresu ruchu w obrębie stawu lub stawów na schorzenie to wskazują także dodatkowe objawy m.in. częste zwichnięcia stawów oraz przewlekły ból stawów. Dość charakterystycznym objawem choroby jest także wyraźnie odróżniająca się wyglądem skóra w obrębie chorych stawów.
Zmiany te dotyczą m.in. nadmiernego rozciągnięcia skóry oraz zmniejszenia jej grubości. Choroba wiąże się także z postępującymi zmianami w obrębie tkanki łącznej. U osób z tą dolegliwością często występują różne schorzenia współtowarzyszące, do których zaliczamy żylaki, schorzenia układu oddechowego, niedociśnienie tętnicze.
Czytaj też:
Borelioza stawowa – 6 objawów, których nie można ignorować