Pseudoefedryna to amfetaminopodobny stymulant pochodzenia naturalnego. Substancję tę pozyskuje się z rośliny o nazwie Ephedra i jest ona pochodną efedryny. Bezpośrednie działanie pseudoefedryny na receptory, które znajdują się w błonie śluzowej dróg oddechowych, przynosi szybą ulgę i pozwala pozbyć się dokuczliwych objawów, ale może też powodować wiele skutków ubocznych.
Pseudoefedryna – działanie
Pseudoefedryna wykazuje działanie obkurczające na błonę śluzową nosa oraz zatok przynosowych. Podobnie działa na błonę śluzową oskrzeli, powodując rozszerzenie oskrzeli i ułatwiając oddychanie. Z tego względu chętnie stosowana jest przez producentów środków na przeziębienie oraz grypę, które mają udrażniać nos, łagodzić objawy zapalenia zatok, redukować suchy kaszel oraz poprawić ogólne samopoczucie w czasie choroby.
Pseudoefedryna, czyli pochodna efedryny, która wykazuje silny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, wydaje się mniejszym zagrożeniem dla zdrowia, jednak w rzeczywistości jest zgoła inaczej. Nadużywana lub stosowana w zbyt dużych dawkach może powodować liczne dolegliwości zdrowotne oraz prowadzić do uzależnienia.
Pseudoefedryna – zagrożenia
Stosowanie leków, które zawierają chlorowodorek pseudoefedryny, jest potencjalnie niebezpieczne. Oprócz przemijających i niegroźnych dolegliwości, które może ona wywołać, obserwowano także szereg poważnych skutków ubocznych stosowania tej substancji, które były związane ze zbyt długim przyjmowaniem leków zawierających pseudoefedrynę oraz jej „rekreacyjnym” zastosowaniem. Ze względu na działanie pseudoefedryny, która w dużych dawkach wykazuje działanie na ośrodkowy układ nerwowy, substancja ta chętnie stosowana jest w celach niezgodnych z przeznaczeniem. Warto wiedzieć, że pseudoefedryna może być też składnikiem preparatów na katar, które stosuje się donosowo i wówczas istnieje duże ryzyko przekroczenia dopuszczalnej dawki tej substancji, gdy stosujemy jednocześnie tabletki z pseudofedryną.
Pseudoefedryna stosowana w dużych dawkach może powodować:
-
ból głowy,
-
niepokój,
-
nadmierne pobudzanie,
-
świąd skóry,
-
nudności,
-
wymioty,
- bezsenność.
Stosowanie leków przeciwbólowych z pseudoefedryną może u niektórych osób wywoływać zawroty głowy, uczucie kołysania oraz drżenie rąk i przyśpieszenie akcji serca.
Nadużywanie pseudoefedryny (co niestety jest dość powszechne) prowadzi do podwyższenia poziomu cukru we krwi, zwiększenia ciśnienia tętniczego, ogólnego złego samopoczucia oraz poważnych dolegliwości ze strony ośrodkowego układu nerwowego m.in. omamów.
Pseudoefedryna może uzależniać
Długotrwałe stosowanie leków z pseudoefedryną może prowadzić do uzależnienia od tej substancji. Ze względu na to, że jest ona pochodną efedryny, wykazuje działanie pobudzające, poprawiające nastrój oraz zwiększające motywację do działania. Organizm szybko przyzwyczaja się do efektu działania pseudoefedryny i zaczyna domagać się kolejnych dawek. Obserwuje się lawinowy wzrost liczby osób uzależnionych od legalnych i dostępnych bez recepty substancji o działaniu stymulującym. W grupie ryzyka znajdują się przede wszystkim osoby młode i skłonne do sięgania po substancje o działaniu psychoaktywnym.
Podsumowując, pseudoefedryna jest substancją pochodzenia naturalnego o działaniu podobnym do efedryny. Pozwala szybko złagodzić objawy grypy oraz przeziębienia, redukując dolegliwości ze strony górnych i dolnych dróg oddechowych, jednak nie należy nadużywać środków, które zawierają ją w swoim składzie. Szczególnie niebezpieczne jest przekraczanie dobowych dawek pseudoefedryny i przyjmowanie większej liczby tabletek w celu szybszego ustąpienia objawów choroby. Trzeba też unikać jednoczesnego przyjmowania tabletek z pseudoefedryną oraz sprayów i kropli do nosa, które zawierają tę substancję.
Ważne: pseudoefedryna ma szczególnie szkodliwy wpływ na młody organizm i środki ją zawierające nie powinny być stosowane u dzieci, które nie ukończyły 12. roku życia. Leki z pseudoefedryną nie są też zalecane dla kobiet ciężarnych, matek karmiących, cukrzyków, osób chorujących na nadciśnienie tętnicze oraz schorzenia nerek i wątroby.
Czytaj też:
6 mitów na temat antybiotyków