Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (attention deficit hyperactivity disorder), czyli ADHD, powoduje występowanie u danej osoby różnych problematycznych zachowań. Jest to jedno z najczęściej występujących zaburzeń u dzieci i powszechnie kojarzy się głównie właśnie z tą grupą wiekową. Pogląd ten jest jednak niesłuszny, ponieważ cierpią na nie również osoby dorosłe. Zaburzenie to rozpoczyna się w dzieciństwie i może trwać przez całe życie. Terapia ADHD jest sposobem na usprawnienie funkcjonowania osób z tym zaburzeniem w różnych obszarach ich życia. Jedną z metod jest także wdrożenie farmakoterapii.
Trudności w koncentracji jako objaw ADHD u dorosłych
ADHD to zaburzenie, które często jest kojarzone z dziećmi, ale może również dotyczyć dorosłych – ADHD u dorosłych występuje częściej niż się wydaje. Jednym z objawów ADHD uosób dorosłych są trudności w utrzymaniu koncentracji, a w konsekwencji częste rozpraszanie się. Towarzyszy temu też nadmierna aktywność oraz impulsywność.
U wielu osób zaburzenie to nie zostaje jednak rozpoznane, przez co nie jest wdrożone odpowiednie leczenie, dzięki któremu poprawiłby się ich komfort życia. To z kolei może prowadzić do trudności w życiu codziennym, pracy i relacjach osobistych.
Objawy ADHD u osób dorosłych to również:
- trudności z właściwą organizacją,
- potrzeba ciągłych zmian,
- tendencja do spóźniania się,
- skłonność do nudzenia się,
- trudności w podejmowaniu decyzji,
- chwiejność nastroju i nagłe wybuchy złości,
- potrzeba ciągłych zmian.
Problemy związane z objawami ADHD mogą prowadzić do niższych wyników podczas edukacji oraz pracy, co z kolei może przekładać się na niższy status finansowy takich osób mimo wysokiego ilorazu inteligencji.
Kiedy rozważyć diagnozę ADHD u osoby dorosłej?
Wizytę u specjalisty i ewentualną diagnozę ADHD powinny rozważyć osoby, które między innymi:
- pamiętają, że w dzieciństwie miały problemy z nauką, koncentracją oraz impulsywnością,
- prowokują czynności dostarczające im intensywnych doznań (używki, hazard),
- mają trudności z kończeniem rozpoczętych czynności (i nie wykorzystują w pełni swojego potencjału),
- często są niecierpliwe,
- miewają silne wahania nastroju,
- doświadczają trudności w edukacji (ale też dostosowywaniu się do nowych sytuacji i zmian),
- zauważają u siebie stan ciągłej i wzmożonej aktywności (na przykład pod postacią niepokoju ruchowego lub niezdolnością do spokojnego siedzenia podczas spotkań),
- działają bardzo pochopnie (na przykład impulsywne wydawanie pieniędzy, rozpoczynanie nowych aktywności),,
- mają skłonność do przerywania rozmów (ale też innych aktywności).
Jak rozpoznaje się ADHD u osób dorosłych?
Rozpoznanie ADHD wymaga zazwyczaj kilku wizyt u lekarza psychiatry. Diagnoza powinna być oparta o:
- Dokładny wywiad przeprowadzony przez lekarza – powinien on dotyczyć przebiegu poszczególnych etapów rozwoju, ale też analizę aktualnych objawów, zaburzeń i trudności w codziennym funkcjonowaniu.
- Wiarygodną ocenę objawów doświadczanych w dzieciństwie (takich stosownych informacji mogą udzielić na przykład rodzice pacjenta).
Lekarz przeprowadza też badanie w kierunku współwystępujących zaburzeń psychicznych oraz zaburzeń neurorozwojowych. Pomocne może być także zastosowanie testów psychologicznych, neurobiologicznych i neuropsychologicznych.
Czytaj też:
Długotrwałe przyjmowanie tych leków może zwiększać ryzyko nadciśnienia tętniczego. Nowe wyniki badańCzytaj też:
Zaburzenia i choroby psychiczne to nie to samo. Czym się różnią i jakie są ich przyczyny, objawy i leczenie