Internet pełen jest tekstów motywujacych do ćwiczeń. Każdy trener personalny coachuje swoim fanów poprzez posty w mediach społecznościowych. Czytamy i słuchamy, jak zmotywować się do ćwiczeń, jednak nigdy nie przyszło nam do głowy, że kluczem może być... zapach! „Ćwiczenia, które są niezbędne zarówno dla zdrowia fizycznego, jak i psychicznego, mogą pomóc w zapobieganiu otyłości i innym chorobom i zaburzeniom związanym z brakiem aktywności u ludzi” – powiedział Sachiko Haga-Yamanaka, adiunkt w dziedzinie biologii molekularnej, komórkowej i systemowej na Uniwersytecie Kalifornijskim w Riverside. główny autor badania na ssakach, o którym mowa. „Niektórzy ludzie lubią ćwiczyć bardziej niż inni, ale dlaczego tak jest, nie jest dobrze rozumiany”.
Jak zmotywować się do ćwiczeń
Powszechnie badanym zachowaniem u gryzoni jest dobrowolne bieganie na kołach (VWR), podczas którego myszy otrzymują dostęp do koła do spontanicznego wysiłku.
Kiedy naukowcy wybiórczo wyhodowali myszy, które wykazywały wysoką aktywność VWR, odkryli, że u zwierząt z tej linii rozwinęły się różnice genetyczne w ich układzie węchowym, co spowodowało, że postrzegały zapachy inaczej niż w grupie kontrolnej.
„System węchowy został genetycznie zróżnicowany między liniami rozchodowymi i kontrolnymi podczas selektywnego procesu rozmnażania z kilkoma receptorami chemosensorycznymi w specyficznych klastrach genów receptorów, które ulegają różnej ekspresji u osobników o dużej rozpiętości i kontroli” – powiedział profesor Haga-Yamanaka. „Nasze wyniki sugerują, że te receptory chemosensoryczne są ważnymi lokalizacjami dla kontrolowania dobrowolnych ćwiczeń u myszy”.
Zapach dla ssaków ma znaczenie
Badania koncentrowały się na narządzie lemieszowo-nosowym – pomocniczym narządzie węchowym u płazów, łuskonośnych, gryzoni i większości innych ssaków. Sygnały wykrywane przez neurony receptorów czuciowych lemieszowo-nosowych są przetwarzane w ciele migdałowatym i podwzgórzu mózgu, które wywołują reakcje fizjologiczne i behawioralne.
Naukowcy odkryli, że geny receptorów były optymalnie wyrażane w narządach lemieszowo-nosowych biegaczy. Odkrycia wskazują, że indywidualne różnice w nawykach ćwiczeń można wytłumaczyć różnicami w postrzeganiu określonych zapachów.
„Podsumowując, nasze wyniki pokazują, że receptory lemieszowo-nosowe są lokalizacjami cech dla dobrowolnych ćwiczeń fizycznych u myszy” – powiedział profesor Haga-Yamanaka.
Czytaj też:
Uprawiasz sport –nie pij ani za dużo, ani za mało