W odniesieniu do guza mózgu częste jest określanie tego schorzenia mianem nowotworu. W przypadku schorzeń mózgu w typie nowotworowym dolegliwości dotyczą różnych części mózgu, a co za tym idzie, wywołują niezwykle zróżnicowane objawy. Różnią się one nie tylko w zakresie umiejscowienia guza oraz jego wzrostu, ale także zależą od wzrostu ciśnienia wewnątrz czaszki.
Guz mózgu – przyczyny
Nie ma jasności do co przyczyn guzów. Jednak nie ulega wątpliwości, że w komórkach guzów zostają wykryte zaburzenia genetyczne, nabyte i wrodzone. Potwierdzenie rozwoju guzów można przypisać promieniowaniu jonizującemu, także leczeniu tym promieniowaniem, a różne substancje chemiczne mogą mieć wpływ na ich powstawanie, w tym chemiczne nawozy, ale przyczyną mogą być również urazy mózgu. Coraz częściej guzy występują także wśród osób zakażonych HIV oraz tych obarczonych chorobami genetycznymi, takimi jak stwardnienie guzowe czy zespół Gardnera. Kwestią sporną pozostaje, czy guzy może powodować korzystanie z telefonów komórkowych.
Guz mózgu – objawy
Charakter objawów jest zależny od miejsca występowania guza i są to między innymi:
- płat skroniowy: słyszenie dźwięków, ale brak ich rozpoznawania
- płat czołowy: zaburzenia czucia oraz motoryki
- płat potyliczny: problemy ze wzrokiem, rozpoznawaniem kolorów, ruchów, kształtów
- płat ciemieniowy: problemy z odczuwaniem temperatury, bólu, kłopoty z orientacją przestrzenną.
Guz mózgu – rodzaje
Wyróżnia się guzy:
- pierwotne: pochodzą m.in. z komórek gleju, przysadki i opon mózgowych, szyszynki, a także naczyń krwionośnych. Aż 40 proc. tych guzów to glejaki,
- wtórne: pochodzą z komórek nowotworów z różnych narządów. Ich występowanie diagnozowane jest obecnie podobnie często, co guzów pierwotnych.
Guz mózgu – rozpoznanie
Guza mózgu można stwierdzić na podstawie wywiadu oraz szeregu badań. Przeprowadza się w tym celu badania neurologiczne, ogólną ocenę sprawności według odpowiednio ustalonej skali, badanie dna oka (zwłaszcza u osób z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym). Pod uwagę brana jest również historia chorobowa w rodzinie.
Wśród tzw. badań obrazowych wyróżnia się przede wszystkim tomografię komputerową, a także rezonans magnetyczny – oba badania przeprowadzane są z wykorzystaniem kontrastu. Rezonans pozwala określać zmiany, różnicować je oraz umiejscawiać w określonych lokalizacjach. Tomografia jest niezbędna w przypadku diagnostyki guzów przerzutowych. Znane jest również badanie angiografii, które pozwala między innymi zaplanować zabieg operacyjny i określić lokalizację guza w stosunku do innych tkanek.
Niejednokrotnie niezbędne są także inne badania, w tym badanie okulistyczne. Pozwala ono sprawdzić stan wzroku m.in. pod kątem ostrości widzenia. Istotne jest również badanie błędnika, płynu mózgowo-rdzeniowego oraz ocena stężenia hormonów w określonych partiach ciała.
Guz mózgu – leczenie i rokowania
Metody leczenia guzów łączą w sobie leczenie zapobiegawcze oraz operacyjne. W przypadku glejaków o charakterze złośliwym kombinacja tych metod pozwala jedynie na przedłużenie życia, ale nie wyleczenie. Zmiany o łagodnym charakterze dają znacznie lepsze szanse wyleczenia dzięki przeprowadzeniu zabiegu operacyjnego. Istotna jest także radioterapia, aczkolwiek konkretne metody leczenia różnią się w zależności od indywidualnego przypadku. Chemioterapia nie jest tutaj zbyt powszechnie stosowana ze względu na obecność bariery krew-mózg i stosunkowo wczesną oporność na chemię. Specjaliści mogą zastanowić się nad zastosowaniem chemioterapii przy nawrocie guza pod warunkiem, że stan osoby na to pozwala.
