Nużeniec (Demodex), bo o nim tutaj mowa, to bliski kuzyn roztoczy kurzu domowego; jest to pajęczak o mikroskopijnych rozmiarach, który bytuje w torebkach włosowych oraz gruczołach łojowych zlokalizowanych na skórze człowieka i innych ssaków. Jego przeznaczeniem jest żerowanie na swoim żywicielu, u którego z czasem mogą pojawić się dość charakterystyczne objawy w postaci zaczerwienienia, stanów zapalnych skóry, ropnych krost, a nawet trądziku różowatego, za którego powstawanie obwinia się właśnie nużeńce.
Co to jest nużeniec?
Nużeniec ludzki nie jest sympatycznym stworzonkiem, które moglibyśmy bez problemu zaakceptować w naszym otoczeniu, jednak tak naprawdę nie mamy pojęcia o jego istnieniu. Nużyca, bo tak nazywa się choroba, którą wywołują te mikroskopijne stawonogi, jest dość trudna do zdiagnozowania, bo może przypominać kilka innych schorzeń. Najczęściej, jeżeli sprawdzone leczenie schorzeń skóry nie działa, to dopiero wówczas bierze się pod uwagę nużeńca, a zarażonych tym pasożytem może być nawet 60% dorosłych Polaków.
Nużeniec nie jest niebezpieczny dla każdego. Aby mógł na dobre zadomowić się na naszym ciele (najczęściej w okolicy twarzy) i zataczać swój życiowy krąg, muszą zostać spełnione pewne warunki. Nużyca rozwija się przede wszystkim u osób z obniżoną odpornością, alergików, osób z różnymi problemami zdrowotnymi, seniorów; sprzyja jej brak dostatecznej higieny, korzystanie ze wspólnych ręczników, przyborów toaletowych, pomieszkiwanie w hotelach i motelach, gdzie nie dba się o zachowanie standardów czystości, częste podróżowanie, a także przebywanie w jednym pomieszczeniu z osobą będącą żywicielem nużeńca. Nużeniec składa równie mikroskopijne, jak on sam jaja; wyjątkowo łatwo roznoszą się one z każdym podmuchem powietrza i mogą wędrować na spore odległości, więc nie musimy mieć nawet bezpośredniego kontaktu z osobą zarażoną tym pasożytem.
Nużeniec – objawy
Objawy nużycy najczęściej dotyczą skóry twarzy, bo to tutaj ten pasożyt wyjątkowo chętnie wiedzie swój żywot. Bardzo atrakcyjnym „mieszkaniem” jest dla nużeńca jest okolica ludzkiego nosa, czoła, policzków i brody, więc obszar ich bytowania pokrywa się z rozmieszczeniem największej ilości gruczołów łojowych w obrębie twarzy. Idealnym miejscem do życia dla nużeńca są otaczające korzenie naszych rzęs torebki włosowe. Może on także żyć w naszych brwiach, na skórze głowy oraz w innych obszarach ciała, o ile znajduje się na nich odpowiednia ilość gruczołów łojowych.
Nużeniec – objawy na twarzy
Do charakterystycznych objawów nużycy należy:
-
świąd i zaczerwienienie skóry,
-
stany zapalne na skórze,
-
uczucie łaskotania pod skórą, które jest wyczuwalne w czasie aktywności nużeńca,
-
ropne krosty, rozszerzone pory i łuszczenie się skóry.
Często nużyca daje objawy podobne do trądziku różowatego oraz pospolitego, a także jest mylona ze stanami zapalnymi na tle alergicznym.
Nużeniec w oku
Jeżeli nużeniec bytuje w okolicy oka, to powoduje przewlekłe stany zapalne brzegów oka, zaczerwienienie i świąd spojówek oraz objawy podobne do objawów alergii np. na pyłki, czyli uczucie piasku pod powieką, suchość gałki ocznej oraz ropnie powiek.
Nużeniec – leczenie
Leczenie nużeńca wymaga przede wszystkim postawienia odpowiedniej diagnozy. Niestety, bardzo często, osoby zarażone tym pasożytem przez wiele lat leczone są objawowo na trądzik i alergię skóry bez postawienia właściwej diagnozy, przez co rozprzestrzeniają pasożyta i zarażają inne osoby.
W momencie postawienia diagnozy stosuje się przeciwzapalne leczenie objawowe oraz leki zwalczające roztocza. Kluczowe w czasie leczenia oraz zapobiegania zarażeniu jest przestrzeganie higieny i właściwa pielęgnacja skóry; w niektórych przypadkach konieczne jest także leczenie mające na celu zwiększenie naturalnej odporności organizmu.
Czytaj też:
Astma może zabić. Nie lekceważ jej