Wakacje są czasem sprzyjającym zachorowaniu na różę. To bakteryjna choroba skóry i tkanki podskórnej. Jak wyjaśnia prof. Joanna Zajkowska, wywołują ją paciorkowce, które przenikają do organizmu przez uszkodzoną skórę i powodują zapalenie. Źródłem choroby jest najczęściej wewnątrzustrojowe ognisko zakaźne. Na zakażenie narażone są zwłaszcza osoby z cukrzycą, chorzy na grzybicę stóp, z zaburzeniami krążenia i zakrzepicą żył.
Objawy róży (choroby skóry)
Do pierwszych objawów choroby należy pieczenie skóry. Powinny zaniepokoić także: wysoka temperatura (do 40 stopni Celsjusza), dreszcze i osłabienie. U chorych pojawiają się też zmiany skórne, które występują najczęściej na twarzy lub nogach, w postaci czerwonych lub purpurowych bolesnych plam. Prof. Joanna Zajkowska wyjaśnia:
Ognisko zapalne ma nieregularny kształt i wystaje ponad powierzchnię skóry. Wokół pojawiają się czerwone smugi, co świadczy o szerzeniu się zakażenia. Skóra znajdująca się nad ogniskiem zapalnym jest mocno napięta, nienaturalnie wygładzona i lśniąca.
Inne charakterystyczne symptomy róży to: uczucie osłabienia i rozbicie. W wyniku rozwoju choroby może dojść do gromadzenia się płynu wysiękowego, w wyniku czego powstają pęcherze. Na skórze mogą pojawić się też zmiany krwotoczne. W ciężkich przypadkach róży dochodzi do martwicy tkanek.
Jak zdiagnozować i wyleczyć chorobę?
W przypadku pojawienia się zmian skórnych i wysokiej gorączki należy zawsze skonsultować się z lekarzem – wskazuje prof. Zajkowska. Zasadne jest wykonanie badań krwi (morfologia i OB). Prof. Joanna Zajkowska wskazuje:
U osób chorych na różę obserwuje się podwyższony poziom OB oraz leukocytozę, która wynosi powyżej 10 800 komórek/ml. Wykonuje się także USG dopplerowskie oraz angiografię kończyn dolnych w celu wykluczenia zakrzepicy żył dolnych. Różę leczy się antybiotykami. Stosuje się je przez okres od 1 do 3 miesięcy. Zazwyczaj są to penicylina lub jedna z generacji cefalosporyn. Na rany skórne zalecane jest robienie kompresów i smarowanie zmian maścią ichtiolową.
W pierwszym okresie choroby pacjent powinien dużo odpoczywać i przyjmować także leki obniżające temperaturę lub likwidujące dreszcze. Przechorowanie róży nie daje trwałej odporności na tę chorobę. Róża rzadko grozi powikłaniami, jednak w jej ciężkim przebiegu, konieczne jest leczenie szpitalne. Nawroty są charakterystyczne, ponieważ rumień najczęściej pojawia się dokładnie w tych samych miejscach, co w poprzednim przebiegu choroby. Do powikłań róży należą: zapalenie nerek, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie wsierdzia oraz osierdzia. Za najgroźniejsze powikłanie choroby uznawana jest posocznica (sepsa).
Czytaj też:
Maść ichtiolowa – skład, działanie i dawkowanie. Na co pomaga ichtiol?Czytaj też:
Te choroby atakują latem częściej niż zimą. Sprawdź, na jakie schorzenia warto uważać