5 zachowań nadopiekuńczych rodziców, które ograniczają rozwój ich dzieci

5 zachowań nadopiekuńczych rodziców, które ograniczają rozwój ich dzieci

Dodano: 
Rodzina, zakupy
Rodzina, zakupy Źródło: Fotolia / Syda Productions
Większość nadopiekuńczych rodziców ma co najmniej kilka takich samych zachowań. Nadopiekuńczość wobec dzieci może wydawać się dobrą rzeczą, ale tak nie jest. Kiedy dziecko dorasta w takiej zależności, może być mu trudno samodzielnie dojrzewać i rozwijać się.

Bycie nadopiekuńczym nie jest korzystne ani dla rodzica, ani dla dziecka. Jeśli stwierdzisz, że jesteś nadopiekuńczy wobec swoich dzieci, nadszedł czas, aby dokonać zmiany.

Nadopiekuńczy rodzice – cechy

Próba zarządzania sprawami dziecka

Kiedy rodzic rządzi każdą częścią życia swojego dziecka, jest prawdopodobnie apodyktyczny. Ten nawyk może spowodować, że dziecko przestanie realizować swoje zainteresowania. Z tego powodu może mieć problemy z odkryciem czym się naprawdę pasjonuje. Dzieci powinny czuć, że mogą powiedzieć rodzicom, jakie zajęcia chciałyby wykonywać. Zasada ta dotyczy wyboru nowych hobby, sportu, czy chęci spędzenia nocy w domu znajomego.

Brak nauki odpowiedzialności

Jeśli rodzic sprząta pokój dziecka, odkłada ubranie lub ścieli łóżko, może być nadopiekuńczy. Chociaż rodzic może szybciej wykonać te czynności samodzielnie, nie jest to korzystne dla nikogo zaangażowanego. Dzieci muszą wcześnie nauczyć się dbać o swoje sprawy, aby stać się odpowiedzialnymi dorosłymi.

Czytaj też:
Bite dzieci wyrastają na ludzi z problemami

Nadmierna rekompensata

Rodzice na pewno czują się źle, gdy ich dziecko jest zdenerwowane. Mogą odczuwać ból, gdy patrzą, jak ich dziecko płacze, dąsa się lub odczuwa zranienie. Mimo to, jeśli nadmiernie pocieszają swoje dziecko, mogą być nadopiekuńczy. Dzieci muszą nauczyć się pracować samodzielnie ze swoimi emocjami. Całowanie, gdy są zranione, przytulanie, gdy są smutne, lub zabawne dowcipy, aby ich rozweselić, są w porządku. Nie przekupuj ich zabawkami, smakołykami ani czymkolwiek innym podczas każdego incydentu, inaczej nie nauczą się regulować swoich emocji.

Zarządzanie przyjaźniami

Rodzice nie powinni zmuszać swoich dzieci do zawierania przyjaźni z innymi dziećmi. To stwierdzenie oznacza, że jeśli dziecko nie lubi dziecka przyjaciela swojego rodzica, nie powinno się z nim przyjaźnić. Rodzic powinien pozwolić swojemu dziecku na wybór przyjaźni i ingerować tylko wtedy, gdy jest szkodliwa. Nie powinien też ograniczać nadmiernie spotkań dziecka z rówieśnikami. Takie kontakty są niezbędne dla poprawnego rozwoju.

Zabranianie dziecku próbowania nowych rzeczy

Jeśli dziecko od lat ma jakieś określone hobby, ale chce spróbować czegoś nowego, powinno mu się pozwolić. Zawsze powinno mieć możliwość próbowania nowych rzeczy i doświadczania nowych sytuacji. Nie ma znaczenia, czy dziecko nie jest w czymś zbyt dobre. Kiedy będzie mogło samodzielnie podejmować te decyzje, będzie się dobrze rozwijać. Lepiej zrozumie swoje mocne strony i pasje. Dodatkowo stanie się bardziej niezależne.

Czytaj też:
Matka 26 lat nie wypuszczała córki z domu, żywiła kocią karmą. Nadieżda tłumaczy, że przywykła