Gronkowiec jest jedną z tzw. bakterii szpitalnych, które często powodują powikłania np. po leczeniu operacyjnym. Problem powoduje stopniowe uodparnianie się bakterii na działania antybiotyków, więc stają się one coraz bardziej niebezpieczne dla naszego zdrowia. Jednym z czynników ryzyka zakażenia gronkowcem jest hospitalizacja oraz związane z chorobą osłabienie odporności organizmu.
Co to jest gronkowiec?
Gronkowiec to chorobotwórcza bakteria, która w zależności od rodzaju, może powodować różne schorzenia. Rodzaj gronkowca ma też wpływ na sam przebieg choroby oraz związane z jej leczeniem trudności. Do tej pory opisano 32 typy gronkowców, a połowa z nich została wyizolowana z organizmów ludzkich.
Rodzaje gronkowca
Gronkowce dzieli się na typy koagulazododatnie i koagulazoujemne, czyli typy bakterii, które wytwarzają i nie wytwarzają enzymu o nazwie koagulaza. Wśród typów gronkowców koagulazododatnich najbardziej niebezpieczny dla ludzi jest gronkowiec złocisty, który występuje w jamie nosowej, gardle, na skórze oraz w okolicy odbytu.
Gronkowiec złocisty jest jedną z najczęściej powodujących powikłania podczas leczenia bakterii szpitalnych. Dzieje się tak nie tylko ze względu na dość specyficzne warunki, które panują w szpitalach, czyli duże skupisko osób chorych oraz personelu, co zwiększa ryzyko przeniesienia bakterii z nosiciela na osłabiony organizm osoby chorej, ale także dlatego, że bakteria ta wytworzyła wysoką odporność na antybiotyki i środki dezynfekujące. Co jakiś czas dochodzi do epidemii zakażeń gronkowcem na oddziałach szpitalnych, które zostają czasowo zamknięte dla osób odwiedzających, aby zminimalizować ryzyko rozprzestrzeniania się zakażenia poza szpitalem. Niektóre z zakażeń gronkowcem okazują się bardzo poważne w skutkach i mogą doprowadzić nawet do śmierci. Istnieją też szczepy gronkowca, które powodują tzw. zakażenia pozaszpitalne. Jednym z nich jest gronkowiec często powodujący zakażenia układu moczowego u kobiet. Przedostaje się on do układu moczowego z powodu specyficznej budowy anatomicznej kobiet. Może zostać przeniesiony np. z okolic odbytu w wyniku nieprawidłowego podmywania się oraz podczas kontaktów seksualnych.
Gronkowiec – czynniki ryzyka
Podstawowym czynnikiem, który zwiększa ryzyko zakażenia gronkowcem, jest obniżona odporność organizmu, występująca m.in. u noworodków, małych dzieci, osób przewlekle chorych oraz u osób hospitalizowanych z powodów różnych schorzeń, urazów, a także konieczności przeprowadzenia zabiegów chirurgicznych. Jednym z takich zabiegów jest wszczepienie endoprotezy, które może spowodować zakażenie bakterią i konieczność wykonania ponownej operacji w celu usunięcia zainfekowanego implantu. Zwiększone ryzyko zakażenia dotyczy także pacjentów z cewnikami.
W przypadku zakażeń skóry czynnikiem ryzyka jest m.in. występowanie łojotoku oraz zaniedbanie właściwej higieny problematycznej cery i skóry głowy.
Gronkowiec – objawy
O zakażeniu gronkowcem najczęściej świadczy infekcja skóry oraz tkanki podskórnej, ale bakteria może zaatakować także m.in. układ pokarmowy i moczowy. Objawem zakażenia jest przede wszystkim pojawiająca się wydzielina ropna, która świadczy o nadkażeniu bakteryjnym i wymaga szybkiej konsultacji lekarskiej. Częstym objawem zakażenia gronkowcem jest też ogólne złe samopoczucie i podwyższona temperatura ciała. Do schorzeń, które powoduje gronkowiec, zaliczana jest figówka, czyrakowatość, zapalenie gruczołów potowych i liszajec. Objawem zakażenia gronkowcem może być też ropna wydzielina z nosa o wyjątkowo nieprzyjemnym zapachu – bakterie te często powodują przewlekłe zapalenie zatok.
Gronkowiec – leczenie
Leczenie zakażeń o podłożu gronkowcowym jest trudne i długotrwałe. W celu zwalczenia zakażenia stosuje się antybiotyki, jednak kuracja często okazuje się nieskuteczna ze względu na uodparnianie się bakterii na działanie leków.
Czytaj też:
Ginekolog o metodach walki z endometriozą