Rak okrężnicy. „Najwyższy czas poważnie potraktować tę chorobę”

Rak okrężnicy. „Najwyższy czas poważnie potraktować tę chorobę”

Dodano: 
Pupa
Pupa Źródło: Fotolia / kei907
Sara Stewart wyzdrowiała z raka okrężnicy w stadium III i podzieliła się spostrzeżeniami, dlaczego jej zdaniem większość ludzi nie mówi o tej chorobie. „Prawie nikt nie chce myśleć o raku okrężnicy, a bardzo niewielu z nas, którzy przeżyli, czuje się komfortowo, mówiąc o tym otwarcie. I to musi się zmienić”.

Rak jelita grubego jest jednym z najczęściej występujących typów raka w wielu populacjach i częstą przyczyną zgonów z powodu raka.

Czytaj też:
Czy codzienne przyjmowanie aspiryny przyspiesza rozwój nowotworów?

Niektóre nowotwory to problem, o których nie chcemy mówić

Wszystkie nowotwory są ohydne. Ale niektóre typy, jeśli mamy być szczerzy, są o wiele bardziej akceptowalne dla opinii publicznej. W szczególności walka z rakiem piersi jest przedmiotem intensywnych kampanii reklamowych. Wiele celebrytek otwarcie mówiło o swoich walkach z nim.

Z drugiej strony rak jelita grubego obejmuje części ciała, o których wolelibyśmy nigdy nie rozmawiać, nie mówiąc już o wyobrażeniu sobie operacji. To rak okrężnicy lub odbytnicy. (Odbytnica jest kanałem łączącym okrężnicę z odbytem). Samo słowo „kolonoskopia” nadal jest potocznym określeniem tego, czego raczej nikt nie chce robić w życiu. Czy można się dziwić, że nadal istnieje niechęć do normalizacji rozmów na ten temat?

A jednak musimy o tym mówić. Według wiodącego instytutu onkologicznego MD Anderson Cancer Center, liczba przypadków raka jelita grubego wzrośnie o 90% do 2030 roku. Nie wiemy jeszcze dlaczego. Wiemy, że coraz częściej rozpoznaje się tę chorobę u młodszych pacjentów. American Cancer Society zaledwie dwa lata temu obniżyło zalecany wiek dla badań przesiewowych w kierunku raka jelita grubego z 50 do 45 lat.

Czytaj też:
Naukowcy: Zdrowy składnik tych pokarmów może zwiększać ryzyko nowotworów

Ważna jest kolonoskopia

– Podobnie jak wiele osób poniżej 50. roku życia, wahałam się, czy poważnie traktować własne objawy. Nieśmiało pytałam lekarzy, co może powodować mój ból brzucha i akceptowałam ich odpowiedzi, że to prawdopodobnie zwykły zespół jelita drażliwego – wspomina Stewart. Nie jest to rzadkie: wielu lekarzy nadal lekceważy objawy raka jelita grubego u młodszych pacjentów, jak wykazało niedawno badanie w Journal of Clinical Oncology.

Wreszcie gastroenterolog nalegał na kolonoskopię, ponad dwa lata po tym, jak zaczęły pojawiać się objawy. Ta prosta procedura wykazała spory guz. Zlecono natychmiastową operację, a następnie miesiące chemioterapii. – Rak został sklasyfikowany w przerażającym III stadium i doznałam szoku. Nikt, kogo znałam, nie miał do czynienia z rakiem okrężnicy. Nikt w mojej rodzinie tego nie miał. Po prostu wydawało się to niemożliwe – mówi.

– Znajoma z Los Angeles zmieniła moje życie. Producentka filmowa, która pracowała przy kilku filmach, które znałam i kochałam, też miała raka okrężnicy. Nigdy się nie spotkałyśmy, ale dzwoniła i rozmawiała ze mną przez ponad godzinę. Powiedziała mi, czego się spodziewać, sugerując sposoby radzenia sobie ze strachem i stresem. Wyznała również, że nikt w jej życiu zawodowym nie może nigdy się dowiedzieć, przez co przechodziła, ponieważ zostanie wyrzucona z pracy, uznana za niewiarygodną i chorowitą, mimo że nadal długo pracowała nad swoimi terapiami.

Stewart dodaje:

– Powiedziała mi, że martwi się, że w bardzo konkurencyjnym przemyśle rozrywkowym jej choroba zostanie wykorzystana przeciwko niej. I miała rację: od tamtej pory powiedziała mi, że straciła przynajmniej jedną obiecującą pracę, ponieważ ktoś słyszał o jej chorobie.

Czy można się dziwić, że Boseman, ze swoim błyskawicznym wzrostem sławy, nie podzielił się publicznie swoją diagnozą?

Czytaj też:
Rak odbytnicy. Objawy, których nie wolno ignorować

Rak nie wybiera

– Od półtora roku jestem sklasyfikowana jako osoba bez dowodów choroby, ale moje ciało na zawsze zmieniło się po leczeniu. Jestem wdzięczna, że nie pracuję w branży, która wyrzuca mnie za wypowiadanie się na niewygodne tematy. Ale nadal uważam za krępującą rozmowę o następstwach mojego raka, zwłaszcza o tym, że teraz żyję w stanie, w którym zawsze muszę się upewnić, że wiem, gdzie jest najbliższa łazienka – mówi Stewart.

Jednak rak jelita grubego nie dba o zakłopotanie. Narasta w przerażający sposób i jeśli nie zaczniemy obalać otaczającego go tabu, pochłonie o wiele więcej ofiar. – Przysięgam, że zacznę więcej o tym mówić, bez względu na to, jak przykre jest to dla mnie lub innych ludzi – dodaje kobieta.

– Patrząc wstecz, potrafię docenić, jak przełomowe było to, że dziennikarka Katie Couric podniosła publiczny poziom świadomości na temat raka jelita grubego po śmierci męża w 1998 r. W 2000 r. wykonała kolonoskopię w czasie rzeczywistym w programie telewizyjnym.

Ostatnio niektórzy artyści częściej mówią o nowotworach tabu. Marcia Cross została ambasadorką na rzecz świadomości raka odbytu; Tommy Chong otwarcie mówi o swoim raku odbytnicy. Will Smith i Jimmy Kimmel wykonali ostatnio w telewizji kolonoskopie, a Pamela Adlon umieściła odcinek o tym w swoim programie FX „Better Things”.

Ale piętno pozostaje. Musimy więc wyjść z naszych zbiorowych stref komfortu i zmienić to postrzeganie.

Rak jelita grubego jest jednym z najbardziej uleczalnych nowotworów, gdy zostanie wcześnie wykryty. Więc słuchaj swojego ciała. Jeśli coś wydaje się nawet lekko nie tak z twoim układem pokarmowym, udaj się do lekarza. Nie odkładaj tego, nie wstydź się opisywać swoich objawów i nie pozwól lekarzom odrzucić twoich pytań – dotyczy to zwłaszcza kobiet, których obawy są często traktowane mniej poważnie niż mężczyźni.

– Domagaj się kolonoskopii. To nie jest super fajne, ale to raj w porównaniu z rakiem – mówi Stewart.

Czytaj też:
Zmiany w mikrobiomie jelitowym mogą spowalniać rozwój raka u palaczy