Mięsaki, grupa nowotworów złośliwych, które można podzielić na dwie duże podgrupy: mięsaki kości i mięsaki tkanek miękkich, które powstają w obrębie tkanki tłuszczowej, mięśniowej, włóknistej i mięsaki kości. Najczęściej objawy tych nowotworów przypominają obrzęki po stłuczeniach czy urazach. Nie można ich jednak lekceważyć – przestrzegają lekarze.
Mięsaki kości
Mięsaki kości umiejscawiają się najczęściej przy nasadach lub w trzonach kości długich albo też w kościach krótkich. U dzieci i młodych ludzi atakują zazwyczaj kości długie oraz płaskie.
Objawy
Głównym objawem mięsaków kości, pojawiającym się we wczesnym etapie rozwoju nowotworu, jest guz lub obrzmienie okolicy stawu bądź kości, zniekształcające zarys kończyny, które chorzy niekiedy wiążą z przypadkowym urazem. Może też wystąpić też ból, osłabienie, gorączka i niedokrwistość.
Mięsaki tkanek miękkich
Połowę przypadków mięsaków tkanek miękkich wykrywanych jest w kończynach, znacznie mniej na tułowiu w okolicy głowy i szyi. U dzieci najczęściej wykrywany jest mięsak poprzecznie prążkowany.
Objawy
Rozwojowi nowotworów przez dłuższy czas mogą nie towarzyszyć żadne niepokojące objawy. Opuchlizna stawu czy oporna na leczenie niedokrwistość, mogą wskazywać na ten typ nowotworów. Często są jednak lekceważone i diagnozowane zbyt późno.
Co zwiększa ryzyko wystąpienia mięsaków?
Ryzyko wystąpienia choroby zwiększa się z powodu:
- obciążeń genetycznych, w przypadku wystąpienia w rodzinie siatkówczaka,
- radioterapii raka,
- przewlekłego obrzęku limfatycznego, który występuje, gdy układ limfatyczny jest zablokowany lub uszkodzony,
- narażenia na niektóre substancje chemiczne: chemikalia przemysłowe i herbicydy,
- narażeniana na wirusy, zwłaszcza ludzki herpeswirus
Leczenie:
W ciągu ostatnich lat nastąpił znaczący postęp w leczeniu mięsaków tkanek miękkich i kości oraz przerzutów, jakie dają. Kluczową rolę w leczeniu odgrywa operacja chirurgiczna. W leczeniu wspomagającym stosuje się radioterapię i chemioterapię.
Czytaj też:
Szansa dla dzieci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C