Transport sanitarny jest organizowany na zlecenie lekarza lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego (który ma podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia). Oznacza to, że na tego typu przewóz potrzebne jest skierowanie. Zobacz, w jakich sytuacjach można się o nie ubiegać.
Bezpłatny transport sanitarny – dla kogo?
O tym, czy dany pacjent kwalifikuje się do bezpłatnego transportu sanitarnego, każdorazowo decyduje lekarz lub felczer wystawiający skierowanie na tego typu przewóz. Co do zasady przysługuje on osobom, które nie mogą korzystać ze środków publicznego transportu z uwagi na stan zdrowia, na przykład dysfunkcję narządu ruchu. Dotyczy to przede wszystkim sytuacji, kiedy zachodzi konieczność leczenia w innej niż dotychczasowa placówce medycznej (z wyjątkiem stanów nagłego zagrożenia życia) albo trzeba zapewnić pacjentowi ciągłość terapii (przewóz w celu wykonania niezbędnych badań diagnostycznych bądź kontynuacji prowadzonego leczenia). Co ważne, transport sanitarny odbywa się do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej (przychodni albo szpitala) udzielającego potrzebnych świadczeń i z powrotem. Pacjent nie może wybrać ośrodka, do którego zostanie przewieziony.
Transport sanitarny refundowany – komu przysługuje?
Narodowy Fundusz Zdrowia może pokryć 40% kosztów przewozu sanitarnego (w takiej sytuacji również wymagane jest skierowanie od lekarza, ewentualnie felczera). Refundacja przysługuje pacjentom, którzy są zdolni do samodzielnego poruszania się, ale potrzebują pomocy przy korzystaniu ze środków publicznego transportu (bądź wymagają przystosowanego środka transportu). W grupie uprawnionych znajdują się pacjenci ze stwierdzonym urazem lub zatruciem, wrodzonymi wadami rozwojowymi, zniekształceniami i aberracjami (nieprawidłowościami) chromosomowymi, a także chorobami:
- nowotworowymi,
- psychicznych i zaburzeniami zachowania,
- zakaźnymi i pasożytniczymi,
- układu wydzielania wewnętrznego,
- skóry i tkanki podskórnej,
- układu krążenia,
- układu moczowo-płciowego,
- układu trawiennego,
- układu oddechowego,
- układu ruchu,
- przemiany materii,
- oczu.
Transport sanitarny daleki w POZ – co to takiego i kiedy można skorzystać?
Transport sanitarny daleki w POZ to świadczenie realizowane w sytuacji, gdy odległość „tam i z powrotem” przewidziana dla „zwykłego” przewozu sanitarnego przekracza 120 kilometrów. W praktyce tego typu usługi są świadczone w sytuacji, kiedy pacjent wraca z nieplanowanego leczenia poza granicami kraju albo, gdy terapia odbywa się w ośrodku czy zakładzie opieki zdrowotnej odległym od miejsca zamieszkania. Można z nich skorzystać wyłącznie wtedy, gdy stan pacjenta nie pozwala na samodzielne podróżowanie i przemieszczanie się. Bezpłatny transport daleki przysługuje w sytuacji, gdy pacjentowi trzeba zapewnić ciągłość leczenia albo zachodzi uzasadniona konieczność leczenia w innej placówce niż dotychczasowa. Przewóz może podlegać również refundacji. Mogą z niej skorzystać pacjenci z chorobami przewlekłymi (narządu wzroku, skóry, przemiany materii etc.) lub onkologicznymi. W takiej sytuacji NFZ pokrywa 40% kosztów transportu. Ostateczną decyzję w tej kwestii podejmuje jednak dyrektor właściwego oddziału NFZ.
Z wnioskiem o transport sanitarny daleki w POZ może wystąpić pacjent, jego opiekun prawny albo członek rodziny. Dokument ten musi być potwierdzony przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, do którego „zadeklarowana” jest dana osoba. On również wskazuje, kto taki przewóz ma zrealizować (najczęściej są to karetki pogotowia ratunkowego). Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie z uzasadnieniem od placówki udzielającej świadczeń (na przykład poradni, przychodni, szpitala). Całość należy złożyć we właściwym (z uwagi na miejsce zamieszkania pacjenta) oddziale Narodowego Funduszu Zdrowia najpóźniej w dniu poprzedzającym przewidziany termin transportu. Wnioski rozpatrywane są niezwłocznie (o ile spełniają wszystkie wskazane wymogi formalne). Skany dokumentów można również wysłać drogą elektroniczną na adres mailowy danego Oddziału NFZ lub faksem. Nie zwalnia to jednak z obowiązku dostarczenia do Funduszu oryginałów.
Czytaj też:
Rejestracja do lekarza. Prawa i obowiązki pacjentaCzytaj też:
Godzina z kwadransem i po raku. Lekarka: Na szczęście kobiety krwawią