Stan zwany hipersomnolencją definiuje się jako nadmierną senność w ciągu dnia, odczuwaną nawet po siedmiu godzinach snu lub ich większej liczbie. Dla niektórych osób może to być wyniszczające, a przez to wpływać na sposób wykonywania pracy i innych codziennych czynności.
Czytaj też:
Cukrzyca typu 1 wyleczona u myszy przy użyciu komórek macierzystych
Spanie i zapobieganie
– Zwracanie większej uwagi na senność u osób starszych może pomóc lekarzom w przewidywaniu przyszłych stanów chorobowych i zapobieganiu im – powiedział autor badania Maurice M. Ohayon, doktor nauk medycznych z Uniwersytetu Stanforda i członek American Academy of Neurology. – Osoby starsze i członkowie ich rodzin powinni przyjrzeć się nawykom w kwestii snu, aby zrozumieć potencjalne ryzyko rozwoju poważniejszego stanu chorobowego.
W badaniu wzięło udział 10930 osób. 34% uczestników było w wieku 65 lat lub starszych.
Naukowcy przeprowadzili rozmowy z uczestnikami przez telefon dwa razy, w odstępie trzech lat. W pierwszym wywiadzie 23% osób powyżej 65. roku życia spełniło kryteria nadmiernej senności. W drugim wywiadzie 24% zgłosiło nadmierną senność. Spośród nich 41% stwierdziło, że senność była przewlekłym problemem.
Badanie wykazało, że ludzie, którzy zgłaszali senność w pierwszym wywiadzie, mieli o 2,3 razy większe ryzyko zachorowania na cukrzycę lub nadciśnienie nawet trzy lata później niż ci, którzy nie odczuwali senności. Byli również dwa razy bardziej narażeni na raka. Spośród 840 osób, które zgłosiły senność podczas pierwszego wywiadu, 52 osoby (6,2%) zachorowały na cukrzycę – w odróżnieniu od 74 osób, czyli 2,9% osób, które nigdy nie były śpiące w ciągu dnia. Również spośród 840 osób, które zgłosiły senność, u 20 osób, czyli 2,4%, rozwinął się rak w porównaniu z 21 osobami, czyli 0,8% z tych, które nigdy nie były senne w ciągu dnia.
Wyniki pozostały takie same po tym, jak naukowcy uwzględnili inne czynniki, które mogą wpływać na senność w ciągu dnia, takich jak płeć i bezdech senny.
Zagraża wiele chorób
Osoby, które zgłaszały senność w ciągu dnia podczas obu wywiadów, mały 2,5-krotnie większe ryzyko rozwoju chorób serca. Z kolei ci, którzy zgłaszali senność tylko w drugim wywiadzie, byli o 50% bardziej narażeni na choroby układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej, takie jak zapalenie stawów, zapalenie ścięgien i toczeń, niż ci, którzy nie mieli senności w ciągu dnia.
Ograniczeniem badania było to, że opierało się ono na wspomnieniach uczestników, zamiast na monitorowaniu długości i jakości snu oraz senności w ciągu dnia w klinice snu.
Czytaj też:
Czy cukier z owoców jest szkodliwy?