Nowa analiza została przeprowadzona przez Christophera Monka i Leigh Goetschius z University of Michigan. Naukowcy przeanalizowali dane zebrane od 177 młodzieży w wieku 15-17 lat, która wzięła udział w badaniu, w którym zebrano dane od uczestników od urodzenia. Około 70 procent badanych uczestników było Afroamerykanami, a prawie połowa żyła poniżej granicy ubóstwa.
Badacze skanowali mózgi uczestników za pomocą MRI, koncentrując się na połączeniu istoty białej między kilkoma kluczowymi obszarami: ciało migdałowate, o którym wiadomo, że odgrywa rolę w przetwarzaniu strachu i emocji, oraz określone obszary kory przedczołowej (PFC). Wcześniejsze prace tego zespołu badawczego wykazały, że zmniejszona łączność między dwoma regionami mózgu jest związana ze zwiększoną reakcją na zagrożenia ciała migdałowatego.
Skany sugerują związek między narażeniem na przemoc a deprywacją społeczną w dzieciństwie. Kiedy dzieci biorące udział w badaniu doświadczyły większej przemocy (wykorzystywanie, narażenie na przemoc w rodzinie lub przemoc w sąsiedztwie) i deprywacji społecznej (zaniedbanie dziecka, brak spójności sąsiedztwa i brak wsparcia ze strony matki), naukowcy zaobserwowali zmniejszoną łączność między ciałem migdałowatym i PFC w okresie dojrzewania.
Żadna ze zmiennych nie była sama w sobie związana ze zmianami w mózgu. Kiedy dziecko doświadczyło przemocy, ale miało także wsparcie społeczne, ograniczona łączność nie była widoczna.
Badacze byli zaskoczeni, że nie znaleźli związku między zmianami mózgu a problemami zdrowia psychicznego, takimi jak depresja lub lęk.
Czytaj też:
Dzieciństwo spędzone z psem a ryzyko rozwoju schizofrenii