Nowe badania, opublikowane w JAMA Psychiatry sugerują, że kryzys zmierza w kierunku krajowego systemu opieki psychiatrycznej, gdy stanowe szpitale psychiatryczne i lokalne kliniki przygotowują się na napływ osób z COVID-19.
Problemy ze zdrowiem psychicznym często pokrywają się z wyjątkowym zestawem wyzwań, które utrudniają ludziom dostęp do nawet najbardziej podstawowych potrzeb, takich jak żywność, leki, stabilne warunki mieszkaniowe i opieka zdrowotna.
Łącznie wszystkie te czynniki narażają osoby z ciężką chorobą psychiczną na znacznie wyższe ryzyko zarażenia i przeniesienia nowego koronawirusa oraz radzenia sobie z COVID-19.
Sytuacja życiowa osób z chorobami psychicznymi
Istnieje długa lista wyzwań, które stawiają ludzi żyjących z zaburzeniami psychicznymi – takimi jak schizofrenia, choroba afektywna dwubiegunowa lub depresja – na większe ryzyko ciężki COVID-19. Mowa o populacji, która boryka się z przebywaniem w domu, zdolnością do samodzielnego żywienia, możliwościami opieki medycznej, wystarczającym dochodem. Wielu chorych nie ma możliwości uzyskania pomocy, niektórzy nie korzystają z urządzeń mobilnych i internetu, co utrudnia kontakt z lekarzem prowadzącym.
Ponadto niektóre osoby mogą zdecydować się samodzielnie zmieniać dawki leków. Niewłaściwe użycie substancji jest powiązane z zwiększoną podatnością na choroby zakaźne. Może to również uczynić ludzi bardziej podatnymi na ryzykowne zachowania. Co więcej, uzależnienie od nikotyny jest powszechne wśród tych chorych. Zwiększa to ryzyko astmy, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) i innych chorób układu oddechowego, które zwiększają prawdopodobieństwo powikłań COVID-19.
Cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, choroba serca, wysoki poziom cholesterolu – wszystkie kluczowe czynniki ryzyka poważnych powikłań COVID-19 – są także wspólne w tej populacji. Wiele osób z poważnymi chorobami psychicznymi ma również silną nieufność do systemu opieki zdrowotnej w związku z wcześniejszymi traumatycznymi doświadczeniami podczas leczenia czy hospitalizacji, co dodatkowo może zniechęcać do podjęcia działań profilaktycznych i leczenia.
Z tego powodu odkładają poszukiwanie leczenia, nawet jeśli mają objawy. A jeśli chodzi o COVID-19, opóźnienie leczenia może być kwestią życia lub śmierci.
Potem pojawia się piętno zachorowania na chorobę układu oddechowego, taką jak COVID-19. Piętno – które może objawiać się jako głęboki wstyd lub zakłopotanie z powodu zachorowania – obciąża już i tak ciężkie piętno, które ludzie mogą nieść z powodu choroby psychicznej, co może jeszcze bardziej utrudnić im wyjście z sytuacji życiowej.
Oddziały psychiatryczne będą musiały szybko dostosować się do ciągle zmieniającego się stanu pandemii.
Czytaj też:
Okulary mogą chronić przed koronawirusem?