Ponieważ nie ma dostępnych badań przesiewowych w kierunku raka jajnika, a jego objawy mogą być lekceważone lub mylone z innymi chorobami, choroba często nie jest diagnozowana, dopóki nie rozwinie się poza obszar miednicy, kiedy objawy stają się bardziej nasilone. Odpowiednio wczesne rozpoznanie i spersonalizowany plan leczenia mogą być kluczem do sukcesu.
Czytaj też:
Jak schudnąć przy zespole policystycznych jajników (PCOS)?
Czym jest rak jajnika?
Najczęstszym rodzajem raka jajnika jest rak nabłonkowy, który powstaje w warstwie komórek pokrywających jajniki i jamę brzuszną. Ta choroba stanowi około 85 do 90 procent wszystkich przypadków raka jajnika. Nie można mylić go z torbielą jajnika, ponieważ ona zazwyczaj nie wykazuje cech nowotworu. Kobiety po menopauzie z torbielami jajników są bardziej zagrożone rakiem.
Przyczyny zachorowań nie są do końca ustalone, jednak ryzyko rozwoju choroby wzrasta z wiekiem. Czynniki, które mogą zwiększać ryzyko choroby to:
-
Ciąża powyżej 35. roku życia
-
Liczne poronienia
-
Stosowanie leków na płodność
-
Terapie androgenowe
-
Wystąpienie raka jajnika, raka piersi lub raka jelita grubego w rodzinie
- Zachorowanie na raka piersi
- Mutacja genetyczna (np. BRCA1 lub BRCA2).
Czytaj też:
Kluczowa rola bakterii jelitowych w rozwoju zespołu policystycznych jajników
Jak leczony jest rak jajnika?
Leczenie raka jajnika zazwyczaj zależy od jego stadium i ogólnego zdrowia. Zalecenia dotyczące leczenia mogą również różnić się w zależności od tego, czy planujesz mieć dzieci. Postępowanie zazwyczaj rozpoczyna się od zabiegu chirurgicznego w celu usunięcia widocznych oznak raka, a także narządów, na które mogą mieć wpływ komórki rakowe. Po operacji leczenie może obejmować chemioterapię, terapię hormonalną oraz tzw. terapię celowaną, w której stosuje się leki atakujące komórki rakowe przy jednoczesnym zmniejszeniu uszkodzenia zdrowych komórek.
To leczenie ma swoje skutki uboczne. Jeśli nie przeszłaś menopauzy, operacja usunięcia jajników wywoła ją, ponieważ organizm nie będzie już wytwarzał wystarczającej ilości estrogenu. Zubożony poziom tego hormonu może powodować problemy z kośćmi i choroby układu sercowo-naczyniowego. Daje także typowe objawy menopauzy, takie jak uderzenia gorąca i suchość pochwy. Inne działania niepożądane leczenia mogą obejmować zmęczenie i neuropatię, czyli mrowienie i drętwienie dłoni i stóp.
Podczas leczenia ważne jest, aby zwracać uwagę na reakcje organizmu, pod nadzorem lekarskim przewidywać działania niepożądane związane z leczeniem i podejmować kroki w celu ich opanowania.
Pacjentki z rakiem jajnika mogą odczuwać szereg skutków ubocznych leczenia. Usługi takie, jak fizykoterapia w przypadku neuropatii lub zażywanie określonych suplementów diety może pomóc w opanowaniu dolegliwości i złagodzeniu bólu lub stresu emocjonalnego.
Czytaj też:
5 ignorowanych objawów, które mogą świadczyć o raku