Przewlekła obturacyjna choroba płuc
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), w 80 procentach spowodowana paleniem papierosów, polega na ograniczeniu przepływu powietrza przez drogi oddechowego. Wyróżnia się dwie postaci choroby: przewlekłe zapalenie oskrzeli oraz rozedmę. W przewlekłym zapaleniu oskrzeli dominuje upośledzenie pracy rzęsek oraz nadmierna produkcja śluzu i zaleganie wydzieliny w drogach oddechowych. W rozedmie dominuje uszkodzenie ścian pęcherzyków płucnych i zmniejszenie powierzchni wymiany gazowej.
Leczenie POChP a papierosy
Na łamach BMJ Open opublikowano pracę, podsumowującą wyniki badań dotyczących wpływu palenia papierosów na efektywność leczenia POChP za pomocą wziewnych glikokortykosteroidów (wGKS). U osób z historią minimum 36 paczkolat (liczba wypalonych paczek papierosów, którą pacjent wypaliłby przez 36 lat, paląc paczkę papierosów dziennie) pomimo leczenia wGKS odnotowano pogorszenie wydolności oddechowej wykazanej w badaniach spirometrycznych. W ciągu roku palacze stosujący wGKS w porównaniu z grupą placebo doświadczyli mniej zaostrzeń o 19 procent. Natomiast osoby stosujące wGKS, które rzuciły palenie, miały wyższe szanse na zmniejszenie liczby zaostrzeń. W tej grupie badanych w porównaniu z placebo nastąpił spadek liczby zaostrzeń o 36 procent. Nałogowi palacze gorzej odpowiadali na leczenie wGKS oraz doświadczali większej liczby zaostrzeń w ciągu roku niż osoby niepalące. Palenie papierosów znacznie ogranicza efektywność wziewnych GKS w leczeniu POChP.
Czytaj też:
Czy codzienne przyjmowanie aspiryny przyspiesza rozwój nowotworów?