Niegdyś choroba wieńcowa była diagnozowana jedynie u osób starszych, jednak ze względu na zmianę trybu życia oraz stosowaną dietę, staje się zagrożeniem dla osób młodych. Statystyki dotyczące schorzeń serca są bardzo niepokojące i jasno wskazują na to, że każdy z nas może jeszcze przed 45. roku życia zachorować na chorobę wieńcową, o ile nie zmienimy sposobu funkcjonowania i stosowanej diety.
Co to choroba wieńcowa?
Choroba wieńcowa jest schorzeniem mięśnia sercowego, które prowadzi do znacznego ograniczenia jego wydolności. Ma ona związek z brakiem odpowiedniego natlenienia komórek na skutek zmian naczyniowych. Chorobie wieńcowej można zapobiegać, co pozwala uniknąć nie tylko nieprzyjemnych objawów, ale także związanego z chorobą niedokrwienną serca zagrożenia dla zdrowia i życia. Brak właściwego ukrwienia oraz związane z tym niedotlenienie mięśnia sercowego są skutkiem postępujących zmian w naczyniach wieńcowych, które mogą mieć pierwotny i wtórny charakter. Choroba wieńcowa nie jest wyrokiem – jej leczenie opiera się przede wszystkim na redukcji czynników prowadzących do zaburzeń w przepływie krwi oraz związanego z tym niedotlenienia serca.
Aby w pełni zrozumieć, czym jest choroba wieńcowa, warto przypomnieć sobie, jak działa serce. Do prawidłowego funkcjonowania mięśnia sercowego niezbędna jest właściwa wydolność oddechowa. To dzięki niej możemy pobrać tlen, który następnie transportowany jest przez czerwone krwinki wewnątrz organizmu. Krew transportuje także substancje odżywcze oraz niezbędne do prawidłowego funkcjonowania ustroju hormony.
Prawidłowo funkcjonujące serce tłoczy krew z odpowiednią intensywnością. Mechanizm ten ulega zaburzeniu np. z powodu zwężenia tętnic wieńcowych, co jest jedną z przyczyn rozwoju choroby wieńcowej. Utrudniony na skutek odkładania się blaszek miażdżycowych, wad w budowanie anatomicznej lub innych czynników przepływ krwi do serca, skutkuje jego niedotlenieniem oraz wystąpieniem dość charakterystycznych objawów.
Choroba wieńcowa – objawy
Najbardziej typowe dla choroby wieńcowej objawy to:
- ból w klatce piersiowej (dusznica bolesna),
- problemy z oddychaniem,
- uczucie nierównego bicia serca,
- osłabienie,
- mroczki przed oczami,
- zawroty głowy,
- omdlenia,
- zlewne poty.
Początkowe objawy choroby nie muszą występować często i być szczególnie nasilone. Możemy mylić je z dolegliwościami, jakie wywołuje przewlekły stres, zgaga, refluks żołądkowo-przełykowy lub przemęczenie. Choroba wieńcowa może mieć różny przebieg. W zależności od stopnia zaawansowania może trwać latami lub doprowadzić do nagłego zgonu. Wiele zależy od tego, jak postępują pacjenci po zdiagnozowaniu choroby niedokrwiennej serca, bo w większości przypadków jest ona wywołana przez używki brak ruchu oraz sposób odżywiania.
Choroba wieńcowa – przyczyny
Jak już zostało wspomniane, choroba wieńcowa rozwija się pod wpływem czynników, które utrudniają przepływ krwi do mięśnia sercowego. Dochodzi wówczas do niedotlenienia serca oraz upośledzenia mechanizmu jego funkcjonowania. Niewłaściwie zaopatrywane w tlen oraz związki odżywcze serce nie może pracować z odpowiednią intensywnością, co wpływa na pojawienie się objawów choroby. Najczęstsze przyczyny rozwoju choroby wieńcowej to m.in.:
- nadwaga i otyłość,
- palenie papierosów,
- nadużywanie alkoholu,
- tworzenie się zatorów w naczyniach wieńcowych,
- miażdżyca,
- wady anatomiczne tętnic wieńcowych,
- przewlekła niewydolność oddechowa,
- anemia.
Do przyczyn choroby wieńcowej możemy także zaliczyć niedociśnienie, czyli zbyt niskie ciśnienie krwi oraz czynniki związane z działaniem substancji toksycznych, które utrudniają transport tlenu wewnątrz organizmu. Jedną z nich jest zatrucie tlenkiem węgla. Choroba ta może zostać również wywołana na skutek długotrwałego przyjmowania niektórych leków.
Podsumowując, choroba wieńcowa związana jest z niedotlenieniem mięśnia sercowego, co wiąże się także z jego niedostatecznym odżywieniem. Choroba ta jest jedną z częściej diagnozowanych chorób o podłożu kardiologicznym i w większości przypadków jest skutkiem prowadzonego trybu życia. Wystąpieniu choroby wieńcowej można zapobiegać; można także znacząco zmniejszyć związane z nią ryzyko, stosując się do zaleceń lekarza.
Czytaj też:
Czy to zawał? 10 znaków ostrzegawczych