Półpasiec to choroba zakaźna, która powoduje bolesną wysypkę, swędzenie i pieczenie skóry. Trwa w większości przypadków przez 3 do 5 tygodni. Ludzie zwykle doświadczają półpaśca tylko raz, ale infekcja może się powtórzyć.
Półpasiec a ryzyko śmierci
Większość osób, które zachorują na półpasiec, w pełni wyzdrowieje – obecnie niewiele osób umiera z tego powodu. Wysypka i pęcherze powinny ustąpić w ciągu kilku tygodni. Jednak u niektórych powikłania będą się utrzymywać długo. Niektóre nieleczone powikłania faktycznie mogą prowadzić do śmierci.
Najczęstszym możliwym powikłaniem jest długotrwały nerwoból zwany neuralgią popółpaścową (PHN). Ból PHN zwykle występuje w miejscu, w którym pierwotnie pojawiła się wysypka i ostatecznie zagoiła. Według CDC u około 18% ludzi rozwinie się PHN po wybuchu półpaśca. Osoby starsze są bardziej narażone na PHN niż osoby w średnim wieku lub młodsze.
Co zrobić, kiedy masz półpasiec?
Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć półpasiec, natychmiast skontaktuj się z lekarzem, aby rozpocząć leczenie. Jest to szczególnie ważne, jeśli istnieje większe ryzyko powikłań. Należy do nich starszy wiek, osłabiony układ odpornościowy, ciąża lub leczenie obniżające odporność. Amerykański National Institute on Aging zaleca wizytę u lekarza nie później niż trzy dni po pojawieniu się wysypki. W ramach działań profilaktycznych przyjmuje się szczepionkę.
Szczepionka przeciwko półpaścowi
Najlepszym sposobem ochrony przed półpaścem i jego licznymi powikłaniami jest zaszczepienie się przeciwko chorobie. Centers for Disease Control and Prevention zaleca, aby wszystkie zdrowe osoby dorosłe w wieku 50 lat i starsze otrzymały dwie dawki szczepionki przeciw półpaścowi. Dawki należy podawać w odstępie co najmniej dwóch do sześciu miesięcy, aby odpowiednio się ochronić.
Czytaj też:
Objawy odry – co powinno wzbudzić niepokój?