O wczesnej menopauzie mówi się w przypadku kobiet, które nie ukończyły 40. roku życia. Statystycznie występuje ona u jednej na sto kobiet. Jednak, jeżeli objawy charakterystyczne dla menopauzy wystąpią, należy skonsultować się z ginekologiem, który zleci odpowiednie badania i zdiagnozuje, czy przekwitanie już się zaczęło. Zgodnie z definicją podawaną przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), mianem menopauzy określa się ostatnią miesiączkę, po której przez co najmniej 12 miesięcy nie wystąpiło kolejne krwawienie. Trwałe ustanie cykli miesiączkowych następuje z powodu wygaśnięcia pracy jajników.
Przyczyny wczesnej menopauzy
O tym, w jakim czasie nastąpi menopauza, decydują w dużej mierze czynniki genetyczne. Jeżeli u matki lub starszej siostry stwierdzono przypadek przedwczesnego przekwitania, to ryzyko wystąpienia wczesnej menopauzy wzrasta. Za wczesną menopauzę mogą być odpowiedzialne również choroby autoimmunologiczne, do których należą choroba Hashimoto, cukrzyca typu 1, celiakia, bielactwo, niedokrwistość złośliwa, reumatoidalne zapalenie stawów. Przyczyniają się do niej również nowotwory jajników, ich usunięcie jajników oraz usunięcie macicy. Udowodniono też, że do przedwczesnej menopauzy dochodzi u kobiet, które żyją w silnym stresie i palą papierosy.
Objawy menopauzy
Zmiany w czynności hormonalnej jajników powodują w zmiany zarówno w stanie zdrowia jak i samopoczucia kobiety. Już w okresie poprzedzającym menopauzę, nazywanym premenopauzalnym może wystąpić u kobiety szereg objawów, które zwiastują klimakterium. Oprócz nieregularnych miesiączek, przedłużonego lub skróconego czasu krwawienia należą do nich:
- plamienia między miesiączkami,
- uderzenia gorąca odczuwalne głównie w okolicach głowy, szyi oraz dekoltu,
- kołatanie serca,
- bóle głowy,
- nerwowość,
- problemy ze snem,
- bóle mięśni,
- męczliwość,
- trudność w koncentracji,
- zmiany nastroju,
- spadek libido.
Część kobiet może w tym okresie odczuwać również suchość pochwy oraz zapadać częściej na infekcje intymne. Do zgłaszanych przez pacjentki objawów należy również nietrzymanie moczu.
Jakie badania potwierdzają menopauzę?
Chcąc mieć pewność, że występujące objawy związane są z menopauzą i nie są związane z innymi chorobami (np. dysfunkcjami tarczycy), ginekolog zleca zwykle wykonanie szeregu badań laboratoryjnych. Należą do nich
- hormon folikulotropowego (FSH),
- hormon luteotropowego (LH),
- estradiol,
- progesteron,
- panel tarczycowy – TSH, fT3, fT4.
Czy objawy menopauzy można leczyć?
Jeśli dolegliwości związane z menopauzą są dokuczliwe, można zastosować leczenie. Najczęściej ginekolog zaleca hormonalną terapię zastępczą (HTZ). Polega ona na przyjmowaniu doustnym lub w formie plastra czy implantu żeńskich hormonów płciowych: estrogenów i progesteronu. Należy pamiętać, że jak każde leczenie farmakologiczne HTZ niesie za sobą ryzyko działań niepożądanych, dlatego za każdym razem konieczne jest rozpatrzenie potrzeby jej wprowadzenia.
Dodatkowo w okresie menopauzy można wspomagać się dietą bogatą w produkty, które stanowią naturalne źródło fitoestrogenów, jak np. soja, ciecierzyca czy nasiona lnu, kozłek lekarski, szałwia, rumianek.
Czytaj też:
Korzeń maca łagodzi objawy menopauzy. Wsyp łyżeczkę do kawyCzytaj też:
Uderzenia gorąca nie muszą świadczyć o menopauzie. Mogą być objawem poważnej choroby