Jak „zerwać” z terapeutą? 7 przydatnych porad

Jak „zerwać” z terapeutą? 7 przydatnych porad

Dodano: 
Psycholog w pracy
Psycholog w pracy Źródło: Pexels / Polina Zimmerman
Uczęszczasz przez dłuższy czas na psychoterapię – bo jest ci potrzebna. Ale w pewnym momencie musisz pójść dalej z życiem. Jak to zrobić? Mała podpowiedź: nie musisz się martwić, że zranisz uczucia terapeuty.

Pewien amerykański dziennikarz postanowił podzielić się swoimi doświadczeniami dotyczącymi „rozstania” z terapeutą. Mężczyzna przyznał, że pamięta bardzo dokładnie swoje „zerwanie” z jego terapeutą Dave’em.

– Dave pod żadnym względem nie był „złym” terapeutą. Ale coś wewnątrz mnie powiedziało mi, że potrzebuję czegoś innego – powiedział. Przypuszcza, że mogło to się stać za sprawą sugestii terapeuty: „spróbuj medytować”, kiedy narastało jego zaburzenie obsesyjno-kompulsywne. Możliwe, że to uczucie pojawiło się w nim dlatego, że Dave był dostępny tylko co 3 tygodnie. A może wynikało to z faktu, że nigdy nie powiedział mi, jak go nazwać – dr Reese czy Dave? – i po kilku tygodniach myślałem, że za późno na takie pytania. Spędziłem wiele miesięcy unikając używania jego imienia, aż w końcu ostatecznie podpisał e-mail jako „Dave”..

Po roku wspólnej pracy mężczyzna wciąż nie czuł się naprawdę dobrze w towarzystwie terapeuty. Twierdzi, że nie otrzymywał takiego wsparcia, jakiego potrzebował, z częstotliwością, której potrzebował. Podjął więc decyzję o zakończeniu terapii.

Od tego momentu znalazł terapeutę, z którym zaczął dogadywać się niemal natychmiast. – W ciągu ostatnich kilku lat wykonaliśmy niesamowitą pracę. Żałuję tylko, że wcześniej nie uwolniłem się od Dave'a. – stwierdził. – Ale dlaczego?

Szczerze przyznaje, że nie wiedział, jak miałby to zrobić. I za każdym razem, gdy to rozważał, martwił się, że nie miał „dobrego powodu”, aby zakończyć tę relację. A okazuje się, że powody – jakiekolwiek są – są „wystarczająco dobre”. Jeśli ty sam próbujesz dowiedzieć się, jak zerwać więź z terapeutą, te siedem wskazówek powinno poprowadzić cię we właściwym kierunku.

Czytaj też:
Bioetyk: Pandemia uwidoczniła, że lekarz to zawód wysokiego ryzyka moralnego

Siedem kluczowych punktów

1. Zastanów się, czy relację można (lub należy) naprawić
Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że mogą przejść proces naprawy relacji ze swoim terapeutą. Można zawsze przywołać problemy, jakie dotyczą tego „związku” i szukać rozwiązań. Nie musisz również dokładnie wiedzieć, co jest nie tak. Twój terapeuta może pomóc ci w pracy nad tym, co wiesz, jak również pomóc ci dowiedzieć się więcej o tym, czy terapia może ci nie służyć. Skąd masz wiedzieć, czy relację można naprawić? Tylko ty możesz to naprawdę wiedzieć, ale oto kilka pytań do rozważenia: Czy mam zaufanie i poczucie bezpieczeństwa względem tego terapeuty? Czy można na nim polegać? Czego potrzebowałbym od mojego terapeuty, aby poczuć się lepiej? Czy czuję się swobodnie, prosząc o spełnienie tych wymagań? Czy mam wrażenie, że jestem w niewłaściwym miejscu? Niektórzy ludzie „uciekają” przed terapią, gdy dochodzą do sedna problemu! Nie stanowi to problemu, jeśli terapia jest trudna, ale zawsze możesz podzielić się tym z terapeutą. Co mówi mi serce? Czy jestem otwarty na odkrywanie tych uczuć z moim terapeutą? Czy w ogóle chcę coś naprawiać? Pamiętaj: „Nie” to już informacja! Jeśli twój terapeuta działa w sposób nieetyczny, niewłaściwy, obelżywy lub sprawia, że czujesz się niebezpiecznie z jakiegokolwiek powodu, nie masz obowiązku naprawy relacji. W takich przypadkach bardzo ważne jest uzyskanie wsparcia z zewnątrz: co może obejmować pozyskanie innego terapeuty, który pomoże ci uwolnić się od obecnego.

2. Zastanów się, w jakim stopniu twoje potrzeby nie są zaspokajane
Najlepszym sposobem na to jest prowadzenie dziennika. Nie musisz dzielić się tym z terapeutą, ale może to pomóc ci zebrać myśli z wyprzedzeniem. Spróbuj zadać sobie pytanie: Czego potrzebuję od terapeuty, a czego nie dostaję? Na przykład możesz spojrzeć na to na poziomie praktycznym: czy nie specjalizuje się on w konkretnym zaburzeniu lub modalności, którą chcesz badać dalej? Czy są między wami różnice kulturowe? Możesz także odkryć osobistą stronę tej relacji. Czy trudno jest mu zaufać? Jeśli tak, czy zastanawiasz się, dlaczego tak jest? Czy uważasz, że jest osądzający, czy nie daje ci wystarczająco dużo przestrzeni, abyś wyrobił sobie opinię? Czy mówi za dużo o sobie? Ten rodzaj autorefleksji może zapoczątkować bogatą rozmowę na temat tego, w jaki sposób mieć lepszą relację terapeutyczną w przyszłości, niezależnie od tego, czy dotyczy to twojego obecnego klinicysty czy przyszłego.

3. Ty decydujesz, ile wyjaśnisz
Właściwie to nie jesteś winien swojemu terapeucie wyjaśnienia, jeśli nie chcesz go udzielić. Możesz powiedzieć tyle, ile chcesz! Możesz odnieść korzyść z „odpakowania” części tego, co skłoniło cię do odejścia od terapii, ponieważ może to pomóc w odkryciu przydatnych informacji na przyszłość. To jest twoja przestrzeń i czas, aby zakończyć ten związek w sposób, który jest dla ciebie dobry. Twoje sposoby rozstania powinny być dla twojej korzyści, a nie dla niego.

4. Przygotuj się na wyznaczenie granic (na wszelki wypadek)
Możesz ustalić granice w tej rozmowie. Nawet jeśli terapeuta poprosi cię o wyjaśnienie powodów lub szczegółowe omówienie problemu w pracy, możesz zdecydować, czy chcesz się tym podzielić, czy nie. Niektórzy terapeuci nie radzą sobie zbyt dobrze z „rozpadami” (na szczęście nie są większością!), więc dobrze jest mieć jasny obraz tego, co zrobisz i czego nie będziesz tolerować podczas sesji.

5. Wiedz, że ochrona uczuć terapeuty nie jest twoim zadaniem
Terapeuci to profesjonaliści. Oznacza to, że technicznie działają dla ciebie! Te relacje kończą się cały czas. To normalna część ich zawodu. Oznacza to, że twój terapeuta powinien być dobrze przygotowany do prowadzenia rozmowy, bez względu na to, dokąd zmierza i jak trudno jest mu usłyszeć twoją opinię. Nie musisz zastanawiać się nad swoim podejściem ani martwić się zranieniem jego uczuć. Terapeuci są przeszkoleni do poruszania się w tego typu rozmowach bez osobistego traktowania. Terapia dotyczy ciebie, klienta. A jeśli twój terapeuta nie jest w stanie skoncentrować się na twoich potrzebach i uczuciach w tej rozmowie? Masz potwierdzenie, że uniknąłeś problemu.

6. Nie wahaj się prosić o polecenia
Jeśli rozmowa przebiegła dobrze, nie bój się zapytać swojego terapeuty, czy ma zalecenia, które lepiej spełnią twoje potrzeby. Wielu terapeutów chętnie dzieli się swoimi zasobami, w tym skierowaniami do zaufanych współpracowników.

7. Pamiętaj: nie potrzebujesz zgody terapeuty, aby zakończyć relację
Ostatecznie twój terapeuta może nie zgodzić się z twoją decyzją o zakończeniu terapii, i to też jest w porządku. To nie czyni twojej decyzji błędną ani nieracjonalną. Niezależnie od powodów, to twoja decyzja i tylko twoja. Twój terapeuta może mieć własne zdanie, ale jeśli serce każe ci sprawdzić inne opcje, jest to uzasadniony powód.
Czytaj też:
Co czwarty Polak doświadczył kryzysu psychicznego. Powstają centra pomocy
Czytaj też:
„Bardzo ważne jest wsparcie bliskich osób”. O leczeniu schizofrenii opowiedziała dr Magdalena Więdłocha

Źródło: healthline.com