Jak wynika z badań, urazy z dzieciństwa są bardziej związane z borderline niż z innymi podobnymi zaburzeniami psychicznymi. Osoby z borderline mogą mieć problemy z regulowaniem swoich emocji, postrzegania siebie i swoich myśli. Impulsywność i lekkomyślne zachowanie to również cechy tego stanu, podobnie jak niezdolność do utrzymania stabilnych relacji z innymi ludźmi. Powszechne są również samookaleczenia i myśli samobójcze. Niektóre formy psychoterapii i leki stabilizujące nastrój są skuteczne w postępowaniu z borderline, chociaż obecnie nie ma lekarstwa na ten stan.
Czytaj też:
4 objawy borderline. Kiedy konieczna jest psychoterapia?
Co powoduje borderline?
Objawy borderline zwykle pojawiają się we wczesnym wieku dorosłym, osiągają szczyt i ustępują z czasem. Lekarze nie wiedzą jeszcze, co powoduje borderline. Jak w przypadku większości schorzeń, uważają, że ważną rolę odgrywa połączenie predyspozycji genetycznych i wpływów środowiskowych. Poprzednie badania wykazały związek między traumą we wczesnym okresie życia a ryzykiem rozwoju borderline. Badania powiązały doświadczenia związane z wykorzystywaniem, porzucaniem, skrajnymi traumami, przemocą lub konfliktem w życiu rodzinnym z borderline.
Jednak nowe badania w czasopiśmie Acta Psychiatrica Scandinavia analizują ten związek głębiej i dowodzą, że może on być silniejszy niż wcześniej sądzili badacze. Naukowcy pod kierownictwem Filippo Varese z Wydziału Psychologii i Zdrowia Psychicznego na Uniwersytecie w Manchesterze w Wielkiej Brytanii dokonali przeglądu 97 istniejących badań. W badaniach uczestniczyło 11366 osób z borderline, 3732 osób bez schorzeń psychicznych i 13128 osób z innymi schorzeniami psychicznymi. Spośród tych badań 42 zawierały istotne informacje statystyczne, które naukowcy mogli wykorzystać do zbadania związku między traumą z dzieciństwa a borderline.
Analiza wykazała, że osoby z borderline 13,91 razy częściej zgłaszały traumę z wieku dziecięcego niż członkowie grupy kontrolnej, którzy nie mieli borderline. Efekt ten nieznacznie zmalał, gdy zespół uwzględnił epidemiologiczne i retrospektywne badania kohortowe. W porównaniu z innymi zaburzeniami psychicznymi – w tym zaburzeniami nastroju, psychozami i innymi zaburzeniami osobowości – osoby z borderline były 3,15 razy bardziej narażone na traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie.
Mówiąc dokładniej, 48,9 proc. osób z borderline zgłosiło zaniedbanie fizyczne w dzieciństwie, 42,5 proc. zgłosiło nadużycia emocjonalne, 36,4 proc. – przemoc fizyczną, 32,1 proc. – nadużycie seksualne, a 25,3 proc. – zaniedbanie emocjonalne. Ogólnie ponad 71 proc. osób z borderline w badaniach stwierdziło, że doświadczyło co najmniej jednego traumatycznego zdarzenia w dzieciństwie.
Czytaj też:
Psychiatra: Nagła poprawa u osoby leczonej z depresji może być ważnym sygnałem ostrzegawczym
Wciąż potrzeba dalszych badań
„Znaleźliśmy silny związek między traumą z dzieciństwa a borderline, która jest szczególnie duża w przypadku wykorzystywania emocjonalnego i zaniedbania” – powiedział Varese i dodał:
„W dzieciństwie i okresie dojrzewania nasz mózg cały czas ulega znacznemu rozwojowi, a my doskonalimy strategie radzenia sobie z wyzwaniami codziennego życia i związanymi z nimi negatywnymi uczuciami. U niektórych osób, które doświadczyły przewlekłego, przytłaczającego stresu w dzieciństwie, reakcje te nie rozwijają się w ten sam sposób. Ludzie mogą stać się bardziej wrażliwi na «normalny» stres. Czasami nie są w stanie poradzić sobie z intensywnymi negatywnymi myślami i uczuciami i mogą zastosować niebezpieczne lub nieefektywne środki, aby poczuć się lepiej, takie jak zażywanie narkotyków lub samookaleczanie. Może to prowadzić do różnych trudności w zakresie zdrowia psychicznego, w tym problemów powszechnie występujących u osób, u których zdiagnozowano borderline”.
„Mamy nadzieję” – kontynuuje Varese – „że odkrycia te podkreślają znaczenie opieki opartej na traumie dla osób korzystających z usług związanych ze zdrowiem psychicznym, w przypadku których częstość występowania borderline jest wysoka”.
Dochodzi do wniosku, że „potrzebne są dalsze badania w celu zbadania złożonych czynników, które mogą być również istotne, takich jak biologia, doświadczenia w późniejszym życiu i procesy psychologiczne”.
Czytaj też:
Dlaczego dzieci odbierają sobie życie? „Każdy zna kogoś, kto podjął próbę”