Schizofrenia to choroba zaliczana do tzw. psychoz, czyli grupy chorób psychicznych, których znakiem rozpoznawczym jest występowanie poważnych zaburzeń w postrzeganiu rzeczywistości.
Z danych epidemiologicznych wynika, że schizofrenia dotyka około 1 proc. populacji, czyli średnio jedną osobę na sto. Niestety, wiadomo też, że podatność na schizofrenię może być dziedziczona. Oznacza to, że w sytuacji, gdy na schizofrenię choruje lub chorował nasz bliski krewny (zwłaszcza rodzeństwo lub rodzice) ryzyko zachorowania znacząco rośnie i wynosi 1:10.
W tym kontekście należy jednak wiedzieć, że objawy schizofrenii pojawiają się zazwyczaj w okresie wczesnej młodości, a konkretnie między 18. a 25. rokiem życia. Eksperci uspokajają, że osoba, która przekroczyła 35. rok życia jest już tylko w minimalnym stopniu narażona na zachorowanie i to pomimo faktu występowania tej choroby w najbliższej rodzinie.
Schizofrenia jest jednak chorobą przewlekłą. Zatem jeśli jej objawy (pierwszy epizod) wystąpiły już u kogoś w młodym wieku, to należy się liczyć z tym, że może ona nawracać również i w późniejszym wieku.
Ale choroba ta u różnych osób może mieć bardzo różny przebieg i związane z tym rokowanie.
„Diagnoza schizofrenii nie jest wyrokiem skazującym na rezygnację z marzeń, zainteresowań i dotychczasowego trybu życia. Po pierwszym epizodzie trudno przewidzieć, jak rozwinie się choroba. Wiadomo, że 15 proc. spośród osób, u których psychoza rozwinęła się nagle, w pełni wraca do zdrowia i nigdy więcej nie ma nawrotu. Szacuje się, że około 45 proc. chorych ma szansę na pełną remisję oraz aktywne życie prywatne i zawodowe. Warunkiem poprawy stanu zdrowia jest podjęcie leczenia” – czytamy w poradniku dla rodzin osób ze schizofrenią, opublikowanym w ramach Ogólnopolskiego Programu Zmiany Postaw Wobec Psychiatrii.
Trzeba też wiedzieć, że bez porozumienia z lekarzem nie wolno odstawiać leków ani zmieniać ich dawek. Wielu ludzi obawia się, że przyjmowanie leków stosowanych w schizofrenii zamieni ich w postacie, które pamiętamy z filmu „Lot nad kukułczym gniazdem”. To już jednak przeszłość i zapewne wielu z nas zna osobę chorującą na schizofrenię, ale o tym nie wie – współcześnie stosowane medykamenty pozwalają na nor
Jak można rozpoznać schizofrenię?
Jeśli w ostatnich tygodniach zaobserwowałeś, że twój bliski bardzo się zmienił:
-
ma trudności w prawidłowej ocenie rzeczywistości,
-
ma problemy w zapanowaniu nad własnymi emocjami i zachowaniem,
-
widzi lub słyszy coś, czego nikt inny nie spostrzega,
-
izoluje się, niechętnie odpowiada na pytania,
-
przestał wykonywać lub zaczął zaniedbywać obowiązki domowe,
- zachowuje się dziwacznie, niezrozumiale i niepokojąco,
może to oznaczać, że zachorował na schizofrenię.
W takim przypadku należy poszukać pomocy lekarza psychiatry.
Vik (zdrowie.pap.pl)Źródło:
„Schizofrenia – poradnik dla rodzin”, broszura edukacyjna wydana w ramach Ogólnopolskiego Programu Zmiany Postaw Wobec Psychiatrii „Odnaleźć siebie”.Czytaj też:
Apatia – czy może być objawem schizofrenii? Odpowiedź może zaskoczyć