Nazwa „nerwica lękowa” przestała być używana w terminologii medycznej. Zastąpiono ją nazwą „zaburzenia lękowe”. Dotykają one sporą grupę globalnej populacji, rozwijając się pod wpływem m.in. przewlekłego stresu, trudnych doświadczeń życiowych i nadmiernej presji otoczenia. Nerwica lękowa często dotyka osoby wyjątkowo wrażliwe oraz osoby starające się spełniać oczekiwania innych kosztem własnych potrzeb.
Co to jest nerwica lękowa?
Nerwica lękowa (obecnie zaburzenia lękowe) to schorzenie o podłożu psychicznym, które dotyka niemal 20% globalnej populacji. Nerwica lękowa może rozwinąć się u osób w różnym wieku i występować rodzinnie. Choć nie jest schorzeniem, które dziedziczymy wraz z uszkodzonymi genami, to często dotyka członków bliskiej rodziny, co ma związek także m.in. z „przekazywaniem” pewnych lęków np. dzieciom.
Nerwica lękowa to jedno z zaburzeń lękowych, które mogą cechować się różnym nasileniem objawów oraz współwystępować z innymi zaburzeniami o podłożu psychicznym m.in. depresją. Wyróżniamy obecnie dwa rodzaje nerwicy lękowej. Zgodnie z nową terminologią oraz klasyfikacją zaburzeń nerwicę lękową dzielimy na:
- zaburzenia lękowe z napadami lęku, czyli tzw. epizodyczny lęk napadowy,
- zespół lęku uogólnionego, czyli lęk wolnopłynący.
Obie postacie zaburzeń lękowych w znaczny sposób utrudniają życie, prowadząc do wystąpienia uciążliwych objawów. Są one podobne, jednak cechują się różnym nasileniem i częstotliwością występowania. Zaburzenia lękowe z napadami lęku cechują się nawracającymi atakami paniki, które mogą pojawić się w różnych sytuacjach. W przypadku lęku uogólnionego osobie chorej na co dzień towarzyszy uczucie strachu i niepokoju bez wyraźnego powodu. Co więcej, osoby cierpiące na zespół lęku uogólnionego stale się zamartwiają.
Nerwica lękowa – przyczyny
Zaburzenia lękowe to grupa zaburzeń o różnorodnym podłożu. Nadal jednoznacznie nie określono wszystkich przyczyn ich rozwoju. Przeprowadzone badania pozwoliły jednak wyodrębnić kilka czynników, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju nerwicy lękowej lub mieć bezpośredni związek z pojawieniem się uciążliwych objawów tej choroby.
Przyczyny nerwicy lękowej dzielimy na 3 podstawowe grupy, czyli:
- psychogenne i egzogenne czynniki środowiskowe,
- czynniki związane z funkcjonowaniem organizmu,
- uwarunkowania psychologiczne.
Do dość częstych przyczyn rozwoju zaburzeń lękowych zaliczamy m.in.:
- brak zaspokojenia potrzeb emocjonalnych w okresie dzieciństwa,
- trudne doświadczenia życiowe,
- brak poczucia bezpieczeństwa i wsparcia bliskich,
- poświęcanie się dla innych kosztem własnych potrzeb,
- traumy,
-
życie w ciągłym stresie.
Przyczyną rozwoju nerwicy lękowej może być każda sytuacja, która wpływa na nasz stan psychiczny w negatywny sposób. Niektóre osoby są bardziej podatne na rozwój zaburzeń lękowych np. osoby, u których zdiagnozowano poważną chorobę, osoby zajmujące się chorymi bliskimi, a także osoby starające się podołać presji otoczenia, rezygnując z własnych potrzeb życiowych.
Nerwica lękowa – objawy
Objawy nerwicy lękowej dzielimy na:
1. Objawy związane z psychiką
Objawy nerwicy lękowej, które są związane z naszą psychiką to odczuwany lęk, strach, niepokój, zamartwianie się, uczucie zagrożenia, ciągłe podenerwowanie. Pojawiające się u osoby chorej objawy psychiczne nie są związane z realnym zagrożeniem, z czego sam chory z czasem zaczyna zdawać sobie sprawę. Do tej grupy objawów zaliczamy także problemy z pamięcią i koncentracją, brak sił witalnych, szybkie męczenie się.
2. Objawy związane ze sposobem zachowania
Objawy behawioralne nerwicy lękowej to objawy dotyczące naszego sposobu zachowania się w sytuacji doświadczania epizodycznego lub wolnopłynącego lęku. Zaliczamy do nich m.in. nadpobudliwość, otępienie, zmianę osobowości.
3. Objawy somatyczne, które dotyczą różnych narządów i układów.
Objawy somatyczne nerwicy lękowej to największa z grup, która może uwzględniać dolegliwości związane z niemal każdym narządem lub układem. Do często występujących objawów nerwicy lękowej zaliczamy:
- ból w klatce piersiowej,
- szybkie bicie serca,
- uczucie guli w gardle,
- nadmierne pocenie,
- drżenie wewnętrzne oraz widoczne drżenie ciała,
- ból brzucha,
- zawroty głowy,
- bóle stawów,
- drętwienie i mrowienie kończyn,
- suchość w ustach.
Dość typowym objawem nerwicy lękowej jest uczucie zbliżającego się omdlenia, a także wrażenie, że zaraz upadniemy, umrzemy lub zwariujemy, jednak spectrum objawów zaburzeń lękowych to również mniej specyficzne dolegliwości np. pieczenie dziąseł, mrowienie języka, przyśpieszony oddech, duszności, ucisk w okolicy szyi, nadmierne napięcie mięśniowe, uczucie zimna, uderzenia gorąca.
Co na nerwicę lękową?
Nerwica lękowa wymaga wsparcia specjalistów, do których zaliczamy psychiatrów i psychoterapeutów. Chorzy poddawani są leczeniu farmakologicznemu oraz różnego rodzaju psychoterapii, dzięki którym mogą zacząć normalnie funkcjonować.