Depresja to jeden ze stanów, który może wpływać na aktywność seksualną. Niektórzy próbują sobie z nią radzić będąc bardziej wycofani, inni zaś mają większą skłonność do podejmowania ryzyka. Z czego to wynika?
Depresja i seks
Powszechnie wiadomo, że depresja oraz niektóre leki stosowane w jej leczeniu mogą obniżać zainteresowanie seksem. Zmniejszają też pożądanie i poziom aktywności seksualnej. Jednak badania wykazały, że depresja wiąże się nie tylko z brakiem aktywności seksualnej, ale także z ryzykownymi zachowaniami seksualnymi. Jak wyjaśnić to zjawisko?
Dawniej sądzono, że przeciwstawne zachowania mogą wynikać z różnic w nasileniu depresji. Jednak ostatnie badania wykazały, że wyższy poziom depresji wiąże się z częstszym podejmowaniem ryzyka niż niższy poziom depresji. Niektórzy mogą potencjalnie zwiększyć podejmowanie ryzyka seksualnego lub angażowanie się w inne ryzykowne zachowania, np. przyjmowanie narkotyków. Może to być próba odwrócenia uwagi, chwilowej ulgi w bólu emocjonalnym lub sposobem na „ukaranie” samego siebie. Inni ludzie zaś skupiając się na sobie i wycofują społecznie, co potencjalnie zmniejsza zachowania seksualne.
Co jeszcze wpływa na pożądanie?
Leczenie farmakologiczne może również odgrywać rolę w tym, jak depresja wpływa na życie seksualne ludzi. Jeśli ktoś doświadcza skutków ubocznych, takich jak zmniejszone libido lub problemy z erekcją, najprawdopodobniej zmniejszy to jego aktywność seksualną. Niektórzy badacze mówią, że geny wpływające na pewne receptory dopaminy - które czynią ludzi mniej wrażliwymi na działanie tego neuroprzekaźnika - mogą zwiększać współwystępowanie depresji i ryzykownych zachowań. Stąd także czynniki genetyczne mogą odgrywać rolę w tym, jak ludzie zachowają się w takiej sytuacji.
Czytaj też:
Randkowanie w pandemii: kilka sposobów na to, by było udane