Badanie opublikowane w The BMJ wykazało, w jaki sposób genetyczny wpływ nadwagi u 453 169 osób na różnych etapach życia przyczynia się do ryzyka ich choroby.
Wiadomo, że otyłość w dzieciństwie ma szkodliwy wpływ na różne warunki zdrowotne i ryzyko chorób w późniejszym życiu, w tym choroby wieńcowej, cukrzycy typu 2 i raka. Nie jest jednak jasne, czy nadwaga u dziecka bezpośrednio wpływa na ryzyko wystąpienia tych chorób, czy też można je odwrócić poprzez zmiany stylu życia, szczególnie, że osoby otyłe we wczesnym okresie życia zwykle pozostają otyłe jako dorośli.
Badacze z Bristol Medical School starali się to zbadać, stosując unikalną technikę analityczną przyczynowo-skutkową o nazwie randomizacja Mendla, która pozwala naukowcom oddzielić genetyczny wpływ czynników ryzyka, takich jak nadwaga u dziecka lub osoby dorosłej, na ryzyko choroby – takie jak choroba wieńcowa, cukrzyca typu 2, rak piersi i prostaty.
Czytaj też:
Utknąłeś w domu na kwarantannie i boisz się, że przytyjesz? Poznaj 11 sposobów, jak tego uniknąć
Nadwaga na różnych etapach życia a choroby
Technikę tę wykorzystano na podstawie danych genetycznych na temat 453 169 osób z brytyjskiego badania Biobank i czterech badań asocjacyjnych na szeroką skalę w całym genomie z wykorzystaniem wskaźników BMI w wieku dorosłym (średnia wieku 57 lat) i samooceny postrzeganej wielkości ciała w wieku 10 lat.
Naukowcy znaleźli dowody na to, że otyłość w dzieciństwie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem choroby wieńcowej i cukrzycy typu 2 ze względu na utrzymujący się, długotrwały efekt otyłości przez wiele lat. Wskazuje to, że w populacji osoby z nadwagą jako dzieci są bardziej narażone na ryzyko wystąpienia tych chorób, ponieważ zwykle mają nadwagę jako dorośli. Jednak zachęcająco sugeruje to, że zmniejszenie masy ciała w wieku dorosłym może zmniejszyć długoterminowe negatywne skutki otyłości u dzieci.
W przeciwieństwie do tego, ich odkrycia dostarczyły również dowodów, że posiadanie mniejszej wielkości ciała w dzieciństwie może zwiększać ryzyko raka piersi niezależnie od wielkości ciała w wieku dorosłym, a czas dojrzewania również może odgrywać pewną rolę, co wymaga dalszych badań, aby zrozumieć jego konsekwencje. Chociaż nie znaleziono mocnych dowodów na przyczynowo-skutkowy wpływ wczesnego lub późniejszego życia na raka prostaty, chorobę tę należy ponownie zbadać, gdy dostępne będą dane dotyczące większej liczby przypadków.
Autorzy wskazują na niektóre ograniczenia badania, takie jak poleganie na samodzielnie zgłaszanej wielkości ciała we wczesnym okresie życia, co mogło mieć wpływ na dokładność ich szacunków.
Czytaj też:
Otyłość dziecięca i wysokie ciśnienie krwi ostrzegają przed przyszłymi chorobami serca