Naukowcy przebadali 14 uczestników, którzy zostali przydzieleni do symulowanej zmiany dziennej lub nocnej. Po tym, jak uczestnicy spędzili trzy dni na symulowanej zmianie, badacze pobierali krew co 3 godziny, ekstrahowali egzosomy z osocza i dostarczali je do naiwnych komórek tłuszczowych. Celem było zbadanie wszelkich potencjalnych zmian w komórkach tłuszczowych i kluczowych genach, które mają wpływ na metabolizm. Odkryli, że egzosomy pobrane od uczestników nocnej zmiany zmniejszają wrażliwość komórek tłuszczowych na insulinę. Odkryli również, że te egzosomy zawierają wyspecjalizowane regulatory genów zwane mikroRNA, które przesuwają wewnętrzny zegar komórek tłuszczowych.
Badacze uważają, że wykorzystanie egzosomów pobranych z krwi jako markera nieprawidłowości dobowej może odgrywać kluczową rolę w określaniu metod leczenia, które zapobiegają długoterminowym komplikacjom zdrowotnym wynikającym z pracy na nocną zmianę.
Skutki pracy na nocną zmianę
Komórki nie dostosowują się tak szybko, jak centralny zegar w mózgu do zmian wzorców snu. Tak więc, gdy pracownicy nocnej zmiany gwałtownie przechodzą w weekendy w tę i z powrotem do godzin dziennych, komórki w organizmie nadal przesyłają sobie wiadomości przez egzosomy w stosunku do zegara centralnego. Stwarza to stan zwany „niewspółosiowością dobową”, który wiąże się ze zwiększonym ryzykiem raka, cukrzycy, chorób układu krążenia i innych chorób.
Pobierając próbki krwi pracowników o różnych porach dnia i badając ich egzosomy, możemy być w stanie stwierdzić, czy nie są one źle wyrównane. To mogłoby dostarczyć nam wielu informacji o tym, którzy pracownicy są lepiej przystosowani do pracy na nocną zmianę. To odkrycie stwarza możliwość opracowania spersonalizowanych, mniej ryzykownych harmonogramów zmian, a także podejść terapeutycznych ukierunkowanych na geny, aby zapobiec długoterminowym komplikacjom zdrowotnym. pracy na nocną zmianę.