– Każdy kto zwinie dłoń w lunetę, popatrzy przez nią i przejdzie się po swoim mieszkaniu może się łatwo przekonać, ile trudności napotka. Aby lepiej zrozumieć świat chorego, opiekun powinien choć na chwilę postawić się w jego sytuacji – mówi Joanna Mainka, psychogerontolog.
Na czym polega widzenie tunelowe?
Widzenie tunelowe, nazywane jest również peryferyjnym lub lunetowym. To wada wzroku, przez którą chory ma poczucie, że spogląda na świat, jakby patrzył przez dziurkę od klucza, przez tunel lub rurkę. Przyjmując, że zdrowy człowiek może zobaczyć do 180° bez poruszania głową, widzenie tunelowe w znacznym stopniu zawęża pole widzenia. Chory nie widzi tego, co na górze i na dole, ani po bokach. Brzegi wydają mu się rozproszone i zamazane. Nie ma szerszej perspektywy. A to przekłada się na trudności z orientacją przestrzenną, z poruszaniem się i wykonywaniem podstawowych czynności. Ta wada wzroku dotyczy głównie seniorów, choć może pojawić się również u innych pacjentów.
Jakie inne objawy towarzyszą widzeniu tunelowemu?
Widzenie tunelowe zwykle rozwija się stopniowo, przez wiele lat. Mimo że coraz bardziej utrudnia widzenie, z czasem pacjent przyzwyczaja się do tej wady wzroku, choć wciąż sprawia mu ona mnóstwo trudności. Często widzeniu peryferyjnemu towarzyszą objawy dodatkowe, takie jak:
- bóle oczu,
- mrużenie oczu,
- mroczki przed oczami,
- przekrwienie oczu,
- bóle głowy,
-
zawroty głowy,
- problemy z koncentracją,
- mdłości,
- zaburzenia równowagi,
- drętwienie szyi,
- problemy z kręgosłupem.
Jeśli pacjent zauważy u siebie objawy widzenia tunelowego, powinien jak najszybciej skonsultować się z lekarzem okulistą.
O jakich chorobach może świadczyć tunelowe widzenie?
Choć widzenie tunelowe pojawia się głównie u seniorów, może dotyczyć również młodszych pacjentów. Może towarzyszyć takim stanom jak:
- jaskra,
- migrena,
- odwarstwienie siatkówki,
- zapalenie nerwu wzrokowego,
- guz mózgu.
Widzenie tunelowe to również termin znany w psychologii. Tą nazwą określamy sytuację, gdy pacjent znajduje się w bardzo trudnej sytuacji, nie dostrzega żadnej szansy na zmianę i boryka się z myślami samobójczymi.
Jak pomóc seniorowi, który widzi tunelowo?
Aby ułatwić seniorowi funkcjonowanie w jego własnym domu, można wdrożyć kilka sprawdzonych patentów, które dadzą mu szansę na większą samodzielność i poprawią komfort życia. Oto one:
- usunięcie dywanów lub przyklejenie ich do podłogi, aby senior nie potykał się o frędzle czy wystające rogi,
- zabezpieczenie kabli i przewodów, można schować je pod listwami przypodłogowymi lub za meblami,
- usunięcie wszelkich „przeszkadzajek”, o które senior może się potknąć,
- oświetlenie drogi do toalety (można wykorzystać do tego np. LED-y), jest to niezwykle ważne zwłaszcza w nocy,
- pomalowanie drzwi do toalety intensywnym kolorem lub obklejenie ich widoczną taśmą (osoby z demencją mają problem z zauważeniem białego koloru).
Czytaj też:
Roboty zrewolucjonizują okulistykę? Pojawiła się szansa dla wielu chorychCzytaj też:
Syndrom „za krótkiej ręki” po czterdziestce. Jak objawia się prezbiopia?