Rak prostaty to jeden z najczęściej diagnozowanych nowotworów, które rozwijają się u mężczyzn w średnim i podeszłym wieku. Zmiany w obrębie prostaty mogą zacząć pojawiać się dość wcześnie, bo już po 45. roku życia, co ma m.in. związek ze stopniowym zmniejszaniem się produkcji męskich hormonów płciowych.
Czym jest prostata?
Prostata (gruczoł krokowy, stercz) jest niewielkim gruczołem, który pełni ważną funkcję – ten narząd mięśniowo-gruczołowy produkuje płyn, w którym znajdują się plemniki. Umiejscowienie prostaty, przez którą przechodzi cewka moczowa, powoduje, że zaburzenia w funkcjonowaniu gruczołu objawiają się problemami z oddawaniem moczu oraz zwiększają ryzyko rozwoju chorób narządów układu moczowego m.in. kamicy pęcherza moczowego i nawracających infekcji nerek.
Każdy mężczyzna powinien dowiedzieć się więcej na temat chorób prostaty, ich objawów i leczenia, aby nie zbagatelizować objawów, które wskazują na przerost stercza oraz chorobę nowotworową.
Przerost prostaty i rak prostaty
Przerost prostaty diagnozowany jest u większości mężczyzn w średnim i podeszłym wieku, co ma związek z ograniczeniem ilości produkowanych przez organizm hormonów płciowych. Łagodny przerost prostaty nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, jednak często utrudnia życie, wpływając m.in. na męskie funkcje seksualne oraz powodując problemy podczas oddawania moczu. Powiększający się gruczoł prostaty blokuje przepływ moczu, co sprzyja rozwojowi infekcji układu moczowego oraz kamicy pęcherza moczowego.
Przerost prostaty nie ma podłoża nowotworowego. Rak rozwija się wraz z upływem lat, a jednym z jego początkowych objawów, może być nasilający się stan zapalny. Zapalenie prostaty oraz inne choroby w obrębie stercza powodują podniesienie się poziomu swoistego antygenu sterczowego w surowicy krwi. Ryzyko rozwoju raka prostaty może zwiększać m.in. stosowana dieta oraz częste sięganie po używki.
Kontrolując stan zdrowia stercza, można wykryć raka prostaty we wczesnym stadium choroby, co znacząco zwiększa rokowania pacjentów. Niestety, nadal wielu mężczyzn unika wizyty u urologa, co powoduje, że nowotwór gruczołu krokowego wykrywany jest w zaawansowanym stadium, gdy wraz z rakiem prostaty pojawiają się nacieki na okoliczne tkanki i przerzuty do innych części ciała.
Prostatektomia radykalna jest skutecznym sposobem leczenia raka prostaty i szansą na całkowite wyleczenie. Niestety, jest to zabieg, który wiąże się z ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych, prowadząc m.in. do zaburzeń erekcji.
Prostatektomia, czyli operacja usunięcia prostaty
Prostatektomia to sposób m.in. leczenia raka prostaty, który w wielu przypadkach pozwala na całkowite wyleczenie pacjenta. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym metodą laparoskopową lub metodą otwartą. Operacja nie jest wykonywana jedynie w przypadku wykrycia raka prostaty i innych nowotworów, które rozwijają się w obrębie miednicy. Wskazaniem do wykonania zabiegu mogą być także:
- zablokowanie odpływu moczu z pęcherza moczowego na skutek znacznego powiększenia się gruczołu krokowego,
- częste infekcje dróg moczowych,
- kamica pęcherza moczowego.
Prostatektomia może polegać na usunięciu całego gruczołu krokowego (prostatektomia radykalna) lub jedynie jego fragmentu (prostatektomia prosta). Istnieje kilka metod wykonywania prostatektomii, do których zaliczamy m.in.:
- zabieg laparoskopowy,
- operację metodą otwartą poprzez nacięcie powłok brzucha.
Radykalna prostatektomia to zabieg, podczas którego usuwany jest cały gruczoł wraz z pęcherzykami nasiennymi oraz nasieniowodami. Niekiedy leczenie wymaga także usunięcia węzłów chłonnych znajdujących się w okolicy gruczołu. Prostatektomia prosta wykonywana jest przede wszystkim u pacjentów z nowotworem stercza ograniczonym, który nie jest zmianą złośliwą.
Prostatektomia radykalna jest zabiegiem, który wykonuje się w celu leczenia raka prostaty o charakterze złośliwym. Rodzaj zabiegu oraz metoda operacji są dobierane do indywidualnego stanu zdrowia pacjenta. Trzeba jednak wiedzieć, że radykalna prostatektomia nie zawsze może zostać przeprowadzona. Jeżeli nowotwór zaczął naciekać okoliczne tkanki i daje przerzuty, to zabieg prostatektomii radykalnej zastępowany jest w niektórych przypadkach np. terapią hormonalną (stosowane są m.in. leki doustne).
Prostatektomia – powikłania po zabiegu
Prostatektomia nie jest zabiegiem łatwym. Gruczoł znajduje się wokół cewki moczowej, co sprawia, że w czasie operacji prostatektomii radykalnej niezbędne jest zespolenie odciętego kikuta cewki moczowej z pęcherzem moczowym, aby możliwy był swobodny odpływ moczu.
W przypadku operacji, która obejmuje usunięcie całego gruczołu, mogą pojawić się powikłania takie jak:
- zaburzenia erekcji,
- nietrzymanie moczu.
Zaburzenia erekcji, do których przyczynia się zabieg prostatektomii radykalnej, związane są z uszkodzeniami w obrębie nerwów. Po usunięciu stercza może dojść do czasowej lub trwałej impotencji. Nietrzymanie moczu w przypadku pacjentów po zabiegu radykalnej prostatektomii jest najczęściej stanem przejściowym, który wymaga rehabilitacji. Rehabilitacja umożliwia prawidłowe gojenie oraz uwzględnia wzmacnianie osłabionych mięśni dna miednicy, pozwalając znacząco poprawić jakość życia pacjentów.
Czytaj też:
W jaki sposób badać prostatę? To może uratować życieCzytaj też:
Masażer prostaty – jaki wybrać oraz jakie zalety ma tego rodzaju masaż?