Po raz pierwszy naukowcy przeprowadzili dużą analizę genetyczną zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), który dotyka miliony dzieci na całym świecie. Badaniami kierowali Benjamin M. Neale z Harvard Medical School w Bostonie, Anders D. Børglum z Uniwersytetu w Aarhus w Danii oraz Stephen V. Faraone z State University of New York.
Jak wyjaśniają autorzy w swoim artykule, ADHD to „wysoce dziedziczne dziecięce zaburzenie behawioralne”. W związku z tym, ich zdaniem, istnieje wiele wariantów genetycznych, które zwiększają ryzyko ADHD. Naukowcy uważają, że 74 procent ryzyka ADHD ma charakter genetyczny.
Badacze przeanalizowali DNA ponad 50 000 ludzi na całym świecie, w tym ponad 20 000 osób z rozpoznaniem ADHD. Zespół znalazł wspólne warianty genetyczne, zwane polimorfizmami pojedynczego nukleotydu (SNP), które stanowią „21 procent całkowitej genetyki ADHD”. Ponadto naukowcy zidentyfikowali 12 segmentów genomowych, które mogą sprawić, że osoba jest podatna na ADHD. Wiele zmian genetycznych związanych z ADHD wpływa na ekspresję niektórych genów w mózgu.
Na przykład jeden z fragmentów DNA odpowiada FOXP2, genowi, który odgrywa kluczową rolę w rozwoju ludzkiego języka i mowy. FOXP2 koduje białko, które pomaga tworzyć synapsy nerwowe, a tym samym ułatwia naukę. W badaniu znaleziono drugi gen o nazwie DUSP6. Ten gen przyczynia się do regulacji dopaminy, neuroprzekaźnika, który umożliwia uczenie się. Naukowcy zidentyfikowali też gen SEMA6D jako taki, który wydaje się podnosić ryzyko ADHD. Ekspresja SEMA6D zachodzi podczas rozwoju zarodka, a niektórzy badacze uważają, że pomaga rozwijać gałęzie nerwowe.
Badanie to jako pierwsze rozpoczęło identyfikację określonych genów związanych z ryzykiem ADHD. Potrzebne są jednak dalsze badania, które wyjaśnią, jaka dokładnie jest przyczyna rozwoju ADHD.
Czytaj też:
Objawy ADHD u dziewczynek