Pracując na mysich modelach raka płuc zespół naukowców odkrył, że kinaza wiążąca TANK 1 (TBK1) i jej białko adaptacyjne, czyli białko wiążące TBK 1 (TBKBP1) przyczyniają się do powstawania nowotworów, gdy są one aktywowane raczej przez czynniki wzrostu niż przez wrodzone mechanizmy odpornościowe.
Czytaj też:
Eksperci: W walce z rakiem nerki istotna jest profilaktyka
Nowa wiedza o nowotworach?
„Nasza praca dostarcza również pierwszych dowodów na to, że TBK1 działa w komórkach rakowych w celu pośredniczenia w immunosupresji, sugerując, że celowanie w TBK1 zarówno hamuje wzrost guza, jak i wspiera odporność przeciwnowotworową” – mówi starszy autor dr Shao-Cong Sun, profesor immunologii.
Ostatnie badania wykazały, że TBK1, które normalnie pośredniczy w indukcji interferonu typu 1 w odpowiedzi na wirusy lub bakterie, również sprzyja przeżyciu i reprodukcji komórek rakowych zależnych od KRAS. Sun i współpracownicy postanowili zidentyfikować wpływ TBK1 na komórki rakowe i jego rolę w rozwoju raka in vivo.
Najpierw odkryli, że wyeliminowanie TBK1 w mysim modelu zaprojektowanym do spontanicznego rozwoju raka płuca napędzanego przez mutacje KRAS gwałtownie zmniejszyło liczbę i wielkość guzów. W serii eksperymentów naukowcy wykazali, że TBK1 i TBKBP1 tworzą oś sygnalizacyjną czynnika wzrostu, która aktywuje mTORC1 w celu przyspieszenia rozwoju nowotworu.
Czytaj też:
Chcesz zapobiec rakowi jelita grubego? Jedz te produkty
Amlexanox hamuje TBK1, zmniejsza guzy
Aby przetestować potencjał terapeutyczny białka, potraktowali myszy z rakiem płuc wywołanym przez KRAS amlexanoxem, lekiem zatwierdzonym przez Food and Drug Administration jako pasta do leczenia niektórych owrzodzeń jamy ustnej. Lek został niedawno zidentyfikowany jako inhibitor TBK1. U myszy, którym wstrzyknięto amlexanox, gwałtownie zmniejszyła się liczba i wielkość guzów płuc.
Rak wywołany przez KRAS jest odporny na odpowiedź immunologiczną, ale naukowcy odkryli, że guzy wyczulone na amlexanox blokują punkt kontrolny CTLA-4 na immunologicznych komórkach T. Obalenie TBK1 w mysim modelu KRAS zwiększyło częstotliwość efektorowych komórek T pomocniczych CD4 i komórek T zabijających komórki CD8 w płucach myszy. Podobny eksperyment w innym modelu mysim zmniejszył również częstotliwość supresorowych komórek supresorowych pochodzących z mieloidu.
Dodatkowe eksperymenty zaangażowały TBK1 w rozwój glikolizy – spalającego cukier procesu metabolicznego, który również tłumi układ odpornościowy – oraz zwiększonej obecności PD-L1, białka na komórkach nowotworowych, które wyłącza atakujące komórki T poprzez połączenie z białkiem PD-1 na ich powierzchni komórki.
Leczenie amlexanoxem i immunoterapią anty-CTLA-4 stymulowało odpowiedź immunologiczną oraz zmniejszało rozmiar i częstotliwość nowotworów w modelach myszy. „Nadal badamy funkcję sygnalizacyjną TBK1 w różnych typach komórek odpornościowych za pomocą modeli zwierzęcych i oceniamy potencjał terapeutyczny TBK1 za pomocą przedklinicznych modeli raka” – mówi Sun.
Chociaż amlexanox został przetestowany w badaniu klinicznym w leczeniu cukrzycy typu 2 i otyłości, nie ma otwartych badań klinicznych w celu przetestowania leku przeciw rakowi. Sun twierdzi, że jego zespół kontynuuje badania przedkliniczne konieczne do położenia podwalin pod badania kliniczne, w tym badania mające na celu ustalenie, czy amlexanox może działać przeciwko innym typom raka.
Czytaj też:
Rak trzustki nie zawsze musi kończyć się źle. Liczy się wczesne wykrycie