Osoby z HIV, które miały najniższy poziom jakości życia i więcej wyzwań związanych ze zdrowiem psychicznym, były prywatnie religijne, potencjalnie unikały zorganizowanej religii ze względu na obawy przed stygmatyzacją lub ostracyzmem.
Czytaj też:
Osoby z HIV tracą odporność na ospę pomimo szczepionki i leków ARV
Wiara pomaga
„Odkrycia te są znaczące, ponieważ wskazują na niewykorzystany potencjał zachęcania pacjentów żyjących z HIV, którzy już są religijni, do regularnego uczęszczania na nabożeństwa religijne. Dowody naukowe sugerują, że religie, które przedstawiają Boga jako wszechmocnego, osobowego, reagującego, kochającego, sprawiedliwego i wybaczającego wpływają na jakość życia związaną ze zdrowiem. Natomiast systemy przekonań i religie, które postrzegają Boga jako osobę która wymierza kary, jest gniewna, mściwa i niedostępna oraz izoluje ludzi od swoich rodzin i większej społeczności, nie dają korzyści zdrowotnych ani nie przyczyniają się do związanych ze zdrowiem jakość życia. Osoby, które identyfikują się jako uduchowione, również odnoszą korzyści z poprawy ogólnej jakości życia związanej ze zdrowiem” – mówi dr Maureen E. Lyon, psycholog i starszy autor badań.
„Pacjenci żyjący z HIV zgłosili, że chcieliby, aby ich lekarze potwierdzili ich przekonania religijne i duchowe zmagania. Potrzebne są dodatkowe badania, aby ocenić, czy rozwijane są interwencje oparte na wierze, czy rutynowe skierowania do programów opartych na wierze, które przyjmują rasowe i seksualnie mniejszości w celu zadowolenia z leczenia i wyników zdrowotnych” – dodaje.
Zespół badawczy chciał dowiedzieć się więcej o stopniu religijności i duchowości zgłaszanych przez osoby żyjące z HIV oraz o wzajemnym oddziaływaniu religii i jakości życia związanej ze zdrowiem. 56 proc. pacjentów stanowili mężczyźni. 86 proc. to Afroamerykanie, a ich średni wiek wynosił 50,8 lat. 75 proc. to chrześcijanie. Badacze zidentyfikowali trzy różne klasy przekonań religijnych:
- Klasa 1, najwyższy poziom religijności, częściej uczestniczą w nabożeństwach osobiście co tydzień, codziennie się modlą, odczuwają obecność Boga i identyfikują się jako osoby religijne. 35 proc. uczestników badania było w klasie 1 i zwykle miało więcej niż 40 lat.
- Klasa 2 dotyczyła osób, które modliły się w domu i nie uczęszczały regularnie na nabożeństwa. 47 proc. uczestników badania było w klasie 2.
- Uczestnicy klasy 3 zostali zidentyfikowani jako uduchowieni, ale niezaangażowani w zorganizowaną religię. Prawie 18 proc. uczestników badania to klasa 3.
Religijność klasy 1 była związana ze poprawą jakości życia, zdrowia psychicznego i zdrowia ogółem.
Czytaj też:
Test na HIV – test na życie. Co piąty Polak żyjący z HIV nie wie o zakażeniu!