Łuszczyca jest chorobą, która cechuje się różnym przebiegiem. W niektórych przypadkach przybiera ona postać łagodną, w innych atakuje ze wzmożoną siłą, utrudniając normalne funkcjonowanie. Łuszczyca nie jest chorobą zakaźną, o czym warto pamiętać, aby nie narażać osób chorych na dodatkowy stres poprzez ich stygmatyzację i wykluczenie społeczne.
Łuszczyca – przyczyny
Łuszczyca jest dość tajemniczą chorobą i dotąd nie udało się określić jej przyczyny. Przeprowadzone badania i obserwacje pozwoliły na określenie grupy czynników, które mogą być powodem rozwoju tej choroby skóry. Są to przede wszystkim uwarunkowania genetyczne (łuszczyca często dotyka kilku członków rodziny), czynniki środowiskowe m.in. sposób odżywiania i tryb życia oraz indywidualne cechy osobnicze, które powodują, że organizm zaczyna atakować zdrowe komórki (łuszczyca zaliczana jest do grupy chorób autoimmunologicznych). Spory wpływ na rozwój choroby ma także nasza psychika, bo coraz częściej łuszczyca pojawia się u osób znerwicowanych i borykających się z problemami natury emocjonalnej. Przyczyną pojawienia się zmian łuszczycowych mogą być też przyjmowane leki np. antydepresanty, sterydy i hormony. Cechą charakterystyczną łuszczycy o podłożu genetycznym jest to, że pojawia się ona zwykle pomiędzy 10. a 40. rokiem życia. W przypadku łuszczycy o podłożu środowiskowym zmiany występują najczęściej u osób, w których rodzinie nie występowały przypadki łuszczycy. Choroba może pojawić się niezależnie od wieku, jednak częściej atakuje przedstawicieli rasy białej.
Pojawienie się zmian łuszczycowych może być poprzedzone wystąpieniem infekcji bakteryjnej lub wirusowej. Choroba dość często ujawnia się u osób, które przebyły ospę, półpaśca, zakażenie gronkowcem, a także infekcje sezonowe, które cechował ostry przebieg. Czynnikiem wyzwalającym pojawienie się zmian łuszczycowych mogą być też zmiany hormonalne w czasie ciąży i menopauzy, cukrzyca oraz nadużywanie alkoholu, palenie papierosów i przyjmowanie narkotyków, a także traumatyczne przeżycia.
Pierwsze objawy łuszczycy
Objawy łuszczycy są dość charakterystyczne, jednak zanim na skórze pojawią się typowe zmiany łuszczycowe, osoby chore mogą mieć problem z niewiadomej przyczyny zaczerwienieniem, świądem oraz wysypką. Typowym objawem łuszczycy są pojawiające się na skórze płaskie grudki o czerwonej lub czerwonobrunatnej barwie. Zamiany te pokryte są białą lub szarawą łuską (złuszczającym się naskórkiem); po zdrapaniu takiej łuski w obrębie zmiany skórnej pojawia się kropla krwi. Wykwity będące objawem łuszczycy najczęściej obejmują kolana, łokcie oraz skórę głowy, jednak w tym przypadku, nie powodują problemów z włosami. Zdarza się też, że łuszczyca obejmuje inne partie skóry np. tułów, szyję lub dłonie.
Łuszczyca może pojawić się także na paznokciach i w tym przypadku mogą jednocześnie występować też objawy skórne, choć zwykle nie są one bardzo nasilone. Łuszczyca paznokci powoduje, że na płytce paznokcia zaczynają powstawać zgrubienia; paznokcie tracą naturalną barwę, stają się matowe i łatwo ulegają uszkodzeniom.
Łuszczyca może również zaatakować stawy – wówczas przybiera przewlekłą, ostrą postać oraz objawiać się nietypowymi dla przebiegu choroby zmianami o charakterze wysiękowym.
Podsumowując, pierwsze objawy łuszczycy zależne są od rodzaju choroby. Do wizyty u lekarza powinna nas skłonić każda zmiana dermatologiczna, bo wiele chorób nie tylko dermatoz powoduje problemy skórne, a szybka diagnostyka jest podstawą skutecznego leczenia. Typowym objawem łuszczycy skóry jest pojawienie się pokrytych zrogowaciałym naskórkiem wykwitów, które obejmują łokcie oraz kolana. Mogą one występować na skórze przez dłuższy czas lub okresowo nawracać.
Czytaj też:
Permetryna – klucz do uniknięcia ugryzień kleszczy?