Niepłodność dotyka coraz więcej kobiet i mężczyzn. Najczęstsze przyczyny niepłodności to m.in. zaburzenia owulacji, niedrożność jajowodów, endometrioza, niska jakość nasienia (np. niewystarczająca ruchliwość plemników).
Niepłodność diagnozowana jest, gdy nie można zajść w ciążę przez minimum 12 miesięcy. Jeżeli w tym czasie para odbywa regularne stosunki bez zabezpieczenia, przynajmniej kilka razy w tygodniu, to trzeba udać się do specjalisty w celu zdiagnozowania zaburzeń płodności.
Inseminacja – jedna z częściej stosowanych metod leczenia niepłodności
Metody leczenia niepłodności uwzględniają różne sposoby wspomagania rozrodu. Jedną z nich jest inseminacja. Wyróżniamy trzy rodzaje inseminacji:
- inseminację domaciczną,
- inseminację dojajowodową,
- inseminację naszyjkową, która bywa również nazywana inseminacją doszyjkową.
Zabieg inseminacji jest bezpieczny i bezbolesny. Inseminacja domaciczna polega na umieszczeniu w macicy kobiety pobranego od jej partnera lub anonimowego dawcy nasienia, które zostało wcześniej przebadane oraz odpowiednio przygotowane w warunkach laboratoryjnych. Nasienie jest umieszczane w macicy przy użyciu cienkiego cewnika. Po zabiegu inseminacji może dojść do zapłodnienia komórki jajowej w organizmie kobiety. Inseminacja pozwala na zapłodnienie w warunkach naturalnych, czyli w drogach rodnych kobiety. Alternatywnym zabiegiem, który wykonywany jest m.in. w sytuacji, gdy przyczyny niepłodności nie pozwalają na przeprowadzenie inseminacji, jest zapłodnienie pozaustrojowe in vitro.
Kiedy przeprowadza się inseminację?
Inseminacja to jedna z częściej stosowanych metod leczenia niepłodności. Wskazania do inseminacji to m.in.:
- niepłodność idiopatyczna,
- wykrycie przeciwciał przeciwplemnikowych w organizmie kobiety,
- endometrioza I i II stopnia, która powoduje nadmierny rozrost błony śluzowej macicy,
- nieprawidłowe parametry nasienia,
- zaburzenia ejakulacji,
- zaburzenia powodujące problemy z odbyciem stosunku płciowego.
Jak wygląda przygotowanie do inseminacji?
Zanim dojdzie do zapłodnienia na skutek inseminacji, kobieta i mężczyzna muszą zostać poddani specjalistycznym badaniom, których celem jest m.in. wykrycie przyczyn problemów z zajściem w ciążę.
Przyczyny niepłodności wpływają na powodzenie inseminacji – w niektórych przypadkach zabieg nie jest wykonywany ze względu na minimalną szansę uzyskania ciąży.
Inseminacja – badania. W jaki sposób się do niej przygotować?
Zanim dojdzie do zabiegu inseminacji, kobieta powinna mieć wykonane następujące badania:
- badanie ginekologiczne,
- USG narządu rodnego,
- badanie drożności jajowodów,
- badanie czystości pochwy,
- cytologię,
- badanie śluzu szyjkowego.
Inne badania, które wykonywane są przed inseminacją, to m.in.: testy owulacyjne i badania, które zleca lekarz prowadzący w zależności od indywidualnego stanu zdrowia kobiety. Przed zabiegiem inseminacji może zachodzić konieczność stymulacji hormonalnej owulacji, która wpływa na skuteczność inseminacji. Celem stymulacji hormonalnej owulacji jest uzyskanie dojrzałych pęcherzyków jajowych.
W przypadku mężczyzny przygotowanie do inseminacji uwzględnia oddanie nasienia i zbadanie parametrów nasienia. Nasienie oddawane jest w specjalnie przygotowanych pomieszczeniach, a następnie trafia do laboratorium w celu przeprowadzenia specjalistycznych badań.
Czytaj też:
Badanie nasienia jest pomocne w staraniach o potomstwo. Dowiedz się, dlaczego warto je wykonać
Wstępne badania pozwalają zakwalifikować parę do zabiegu inseminacji. Jeżeli nie jest możliwe przeprowadzenie inseminacji nasieniem partnera, to można skorzystać z nasienia anonimowego dawcy. W przypadku anonimowych dawców nasienie pochodzi od mężczyzn, którzy przeszli wiele specjalistycznych badań m.in. w kierunku mutacji genu CFTR.
Jak przebiega inseminacji? Poznaj procedury
Zabieg inseminacji poprzedza oddanie nasienia i preparatyka nasienia w laboratorium. Przygotowanie nasienia do inseminacji trwa kilkadziesiąt minut. Inseminacja przeprowadzana jest na fotelu ginekologicznym – nasienie wprowadzane jest za pomocą cienkiego cewnika i umieszczane w jamie macicy, jajowodzie lub szyjce macicy, w zależności od wybranej metody inseminacji.
Inseminacja jest zabiegiem bezbolesnym, dlatego nie wymaga znieczulenia. Cała procedura trwa krótką chwilę i nie wymaga pozostania na obserwacji. To bezpieczna procedura i może być przeprowadzana wielokrotnie. Jednak długotrwały brak skuteczności inseminacji, jest wskazaniem do rozważenia możliwości skorzystania z zapłodnienia in vitro.
Czytaj też:
10 pytań o niepłodność i in vitroCzytaj też:
Bezowocne starania o dziecko. Kiedy udać się do specjalisty i do jakiego?
Źródła:
- Diagnostyka i leczenie niepłodności – rekomendacje Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii (PTMRiE) oraz Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników (PTGP), Polskie Towarzystwo Medycyny Rozrodu i Embriologii, 2018
- S. Horák, Inseminacja – wskazania, metody i skuteczność, Ginekologia Praktyczna, 12, 6/2004, s. 41-49